مدل‌سازي ميرايي رايلي و توابع شكل شعاعي مختلف در ساختارهاي متخلخل با استفاده از روش بدون شبكه تحت بارهاي ديناميكي

كاربرد زياد مواد متخلخل در بسياري از شاخه‌هاي مهندسي سبب شده است كه پژوهشگران مطالعاتي در زمينه‌ي تحليل استاتيكي و ديناميكي در سازه‌ها و محيط‌هاي متخلخل انجام دهند. تحليل سازه‌هاي مذكور به سبب پيچيدگي معادله‌هاي ديفرانسيل حاكم بر آن‌ها به روش‌هاي عددي امكان‌پذير است. يكي از روش‌هاي عددي نوين كه در دهه‌ي اخير به آن توجه شده است، روش بدون شبكه است. نوع تابع شكل انتخابي از ويژگي‌هاي تأثيرگذار در نتايج در روش بدون شبكه است. از اين رو، انواع توابع شكل بر روي ستوني از ساختارهاي متخلخل بررسي و تابع شكل مناسب براي تحليل انتخاب شده است. درنظر گرفتن اثر ميرايي در مدل‌سازي تحليل‌هاي ديناميكي، امري اجتناب‌ناپذير است. از اين رو به مدل‌سازي تأثير ميرايي در قسمت جامد در رفتار جابه‌جايي و تنش ايجاد شده در سازه‌هاي متخلخل اشاره شده است. مطابق نتايج به‌دست آمده، در نسبت ميرايي‌هاي متداول براي قسمت جامد مواد متخلخل، با افزايش نسبت ميرايي ذكر شده، دامنه‌ي ارتعاش جابه‌جايي و تنش كاهش مي‌يابد و مشخص مي‌شود كه زمان تناوب ارتعاش رفتار ديناميكي مواد متخلخل، مستقل از نسبت ميرايي قسمت جامد است.