ارزيابي كارآيي مدل هاي پيش بيني حساسيت وقوع زمين لغزش در آبخيز بار نيشابور

زمين لغزش يكي از انواع ويرانگر فرسايش در دامنه ها است كه موجب واردشدن زيان‌ هاي مالي و جاني فراواني مي شود. شناسايي عامل‌هاي موثر در رخ داد زمين لغزش و تهيه‌ي نقشه‌ي پهنه بندي حساسيت آن از ابزارهاي اساسي كاهش‌دادن زيان‌‌هاي احتمالي است. در اين مقاله خطر زمين لغزش در آبخيز بار نيشابور با روش هاي ماشين بردار پشتيبان، بيشينه‌ي آنتروپي و الگوريتم جنگل تصادفي پهنه بندي شد. با جمع آوري اطلاعات از پراكندگي زمين لغزش ها در منطقه‌، نقشه‌ي پراكنش زمين لغزش ها، و 12 لايه‌ي اطلاعاتي شامل درجه‌ي شيب، جهت شيب، انحناي سطح، انحناي نيمرخ، ارتفاع، كاربري زمين، زمين شناسي، فاصله از جاده، فاصله از آب‌راه، فاصله از گسل، شاخص رطوبت پستي‌وبلندي و تراكم زه‌كشي در سامانه‌ي اطلاعات جغرافيايي تهيه شد. نقشه‌ي حساسيت زمين‌لغزش منطقه با سه روش جنگل تصادفي، بيشينه‌ي آنتروپي و ماشين بردار پشتيبان تهيه و با منحني تشخيص عمل‌كرد نسبي و 30% نقطه‌هاي لغزشي به‌كارنرفته در فرآيند مدل سازي، صحت سنجي شد. نتيجه‌‌ي ارزيابي مدل ها نشان داد كه دقت نقشه هاي برآوردشده با روش هاي ماشين بردار پشتيبان، بيشينه‌ي آنتروپي و الگوريتم جنگل تصادفي به ترتيب 86، 75 و 82% است. نقشه هاي داده‌شده ممكن است در شناخت منطقه‌هاي ناپايدار و نيز در اجراي برنامه هاي عمراني به خصوص جاده‌سازي نقش بسزايي داشته باشد. توانمندي گردشگري در حوزه‌ي بار زياد است، و توجه به امكان زمين‌لغزش در آن ضروري به نظر مي رسد.