بررسي كيفيت آبخوان دشت كاشان با استفاده از تحليل‌هاي هيدروژئوشيمي

آب‌زيرزميني اصلي‌ترين منبع تأمين آب جهت مصارف مختلف در دشت كاشان است. بنابراين، بررسي و شناسايي عوامل طبيعي و انساني مؤثر بر كيفيت آن از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. در اين تحقيق كيفيت آب‌زيرزميني دشت كاشان بر پايه تحليل‌هاي هيدروژئوشيمي و شاخص اشباع شدگي آب نسبت به كاني‌هاي مختلف مورد بررسي قرار گرفت. نتايج آناليز شيميايي پارامترهاي كيفي آب در 18 نقطه نمونه‌برداري نشان داد كه ترتيب غالب كاتيونها در آبخوان كاشان Na+ Ca2+ Mg2+ K+ و آنيونها Cl SO42 HCO3 است. تيپ غالب آب در 55% از نقاط نمونه‌برداري بر پايه نمودار چودا Na-K-Cl-SO4 شناسايي شد كه دليل آن بالا آمدگي آب شور از لايه‌هاي زيرين به دليل پمپاژ بي رويه در بخش هاي مركزي دشت و انحلال شيميايي سازندهاي رسي نمكي در بخش شرقي دشت بود. در 38% از نمونه ها، تيپ آب Ca-Mg-SO4 يا Ca-Mg-Cl بود كه با توجه به ناچيز بودن ژيپس در محدوده مطالعاتي، منشأ آن مي‌تواند كودهاي شيميايي مورد استفاده در اراضي كشاورزي منطقه باشد. با توجه به نتايج محاسبات شاخص اشباع، آب‌زيرزميني در محدوده مطالعاتي نسبت به كاني‌هاي كلسيت و دولوميت در حالت فوق اشباع و نسبت به هاليت، ژيپس، انيدريد و سيلويت در حالت تحت اشباع قرار داشت. نتايج نمودارهاي تركيبي بررسي كيفيت آب نشان داد كه تبادل يوني و ترسيب شيميايي كلسيت و دولوميت و انحلال هاليت عامل اصلي كنترل كننده كيفيت آب‌زيرزميني در محدوده مطالعاتي است. نسبت‌هاي يوني، تأثير پديده تبخير از سطح آبخوان و انحلال ژيپس بر كيفيت آب‌زيرزميني را در منطقه نشان نداد. انحلال كربنات در اثر تبادل يوني معكوس در بخش‌هاي محدودي از منطقه مشاهده شد.