مقايسه نقش حمايت خانواده و تاب آوري در معتادان بهبود يافته و غير بهبود يافته مراجعه كننده به مراكز اقامتي ميان مدت شهر ايلام

هدف: پژوهش حاضر مقايسه نقش حمايتي خانواده و تاب آوري در معتادان بهبود يافته و غير بهبود يافته مراجعه كننده به مراكز اقامتي ميان مدت شهر ايلام بود. روش: اين پژوهش از نوع علي مقايسه اي بود. جامعه آماري اين پژوهش كليه معتادان بهبود يافته و غير بهبود يافته مراجعه كننده به مراكز اقامتي ميان مدت شهر ايلام بود. نمونه برابر با 150 نفر (75 نفر معتاد بهبود يافته و 75 نفر معتادغير بهبود يافته) اطلاعات از طريق پرسشنامه‌ نقش حمايتي خانواده و تاب آوري جمع‌آوري‌ و توسط نرم‌افزار 24spss تجزيه‌وتحليل شد. روش مورد استفاده براي آزمون فرضيه‌هاي پژوهش آزمون تحليل واريانس تك متغيره بود. يافته ها‌: تحقيق نشان داد كه در مقياس نقش حمايتي خانواده و تاب آوري بين معتادان بهبود يافته و غير بهبود يافته تفاوت معنادار وجود دارد. بحث و نتيجه گيري: بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه به كارگيري تدابيري ويژه براي افزايش نقش حمايتي خانواده و تاب آوري در معتادان، براي ترك اعتياد و جلوگيري از بازگشت آنان امري ضروري به نظر مي رسد.