تأثير تروگزروتين بر روي تعدادي از سايتوكاين‌هاي پيش التهابي و تكثير لنفوسيت‌ها در يك مدل حيواني آنسفالوميليت تجربي خودايمن

پيش‌زمينه و هدف: تحقيقات اخير نقش مهم لنفوسيت‌هاي Th17 و ساير سايتوكاين‌ها را در پاتوژنز بيماري اسكلروز متعـدد مشخص نموده‌اند. باوجودي كه مطالعات قبلي مؤيد نقش ضدالتهابي تروگزروتين بودند، ولي تاكنون اثرات تروگزروتين بر روي بيماري اسكلروز متعـدد موردمطالعه قرار نگرفته است. در اين مطالعه اثرات درماني تروگزروتين بر روند آنسفالوميليت تجربي خودايمن، از طريق كاهش توليد سايتوكاين‌هاي پيش التهابي IL-17، IL-1 TNF-α و كاهش سطح نيتريك اكسايد و كاهش تكثير سلول‌هاي ايمني، مورد ارزيابي قرار گرفت. مواد و روش‌ كار: بيماري آنسفالوميليت تجربي خودايمن با استفاده از پپتيد MOG35-55 و ادجوانت كامل فروند در موش‌هاي ماده‌ي C57BL/6 ا لقا شد. سپس موش‌ها در چهار گروه 5 رأسي قرار گرفتند. در گروه‌درماني بعد از ظهور علائم باليني بيماري، درمان با تروگزروتين (روزانه 135 ميلي‌گرم به ازاي كيلوگرم وزن بدن) آغاز شد. تا زمان كشتار موش‌ها در روز بيست و يكم علائم بيماري به‌صورت روزانه ثبت گرديد. سپس ميزان تكثير سلول‌هاي ايمني به‌وسيله‌ي آزمون MTT، ميزان توليد سايتوكاين‌ها به‌وسيله‌ي ELISA و ميزان توليد نيتريك اكسايد توسط آزمون گريس سنجيده شد. يافته‌ها: تروگزروتين پس از بروز علائم به‌طور معني‌داري موجب تخفيف بيماري گشت. تروگزروتين موجب كاهش معني‌دار توليد سايتوكاين‌هاي پيش التهابي IL-17، IL-1 TNF-α و كاهش سطح نيتريك اكسايد، هم‌زمان با كاهش تكثير سلول‌هاي ايمني شد (P<0.05). بحث و نتيجه‌گيري: درمان با تروگزروتين پس از بروز علائم آنسفالوميليت تجربي خودايمن ضمن كاهش تكثير سلول‌هاي ايمني خود واكنش‌گر و كاهش در سطح سايتوكاين‌هاي پيش التهابي و نيتريك اكسايد، موجب بهبود بيماري مي‌گردد

Background & Aims: Recent studies have demonstrated an important role for Th-17 lymphocytes and other cytokines in pathogenesis of multiple sclerosis. Although previous studies have demonstrated the anti-inflammatory potential of troxerutin, the effects of troxerutin on multiple sclerosis have not been studied so far. The present study was carried out to investigate the therapeutic effects of troxerutin on experimental autoimmune encephalomyelitis (EAE) by reducing the production of pro-inflammatory cytokines IL-17, IL-1, TNF-α, and reducing nitric oxide levels and reducing immune cell proliferation. Materials & Methods: EAE was induced by MOG35-55 peptide and complete Freund's adjuvant in female C57BL/6 mice. The mice were placed in four therapeutic groups of 5. Treatment with troxerutin (135 mg/kg daily) was started in the treatment group when they developed a disability score. Signs of disease were recorded daily until the day 21 when mice were sacrificed. Then, Immune cells were tested to assess proliferation rate, cytokine, and nitric oxide by the 3-(4,5 dimethylthiozol-2-yl)-2,5- diphenyltetrazolium bromide (MTT) assay, enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA), and Greiss, respectively. Results: The troxerutin significantly decreased the clinical signs of established EAE. Troxerutin significantly decreased the production of pro-inflammatory cytokines IL-17, IL-1 TNF-α and decreased levels of nitric oxide, while reduced the proliferation of immune cells (p<0.05). Conclusion: Parallel with decreasing proliferation of Immune cells and cytokine production, troxerutin ameliorated established EAE.