پيشگيري از رفتارهاي مخاطره آميز در نوجوانان

نوجواني يكي از چالش برانگيزترين دوره هاي زندگي انسان است. تجربه هاي شخصي، زيستي و روان شناختي، تغييرات گسترده اي را در اين دوره به وجود مي آورند و طي اين تغييرات، افراد محرك هاي رفتاري و هيجاني جديد و متفاوتي را براي زندگي بزرگسالي خود كشف مي كنند. نوجوانان به دليل خودمحور بودن، دريافت صحيحي از نتايج مخاطره آميز ندارند. دوره نوجواني و جواني با محيطي پيچيده و متغير، تعيين كننده نحوه سازگاري و رفتارهاي مرتبط با سلامت افراد است. نوجواني بر اساس تعريف سازمان بهداشت جهاني شامل گروه سني 10 تا 19سال است كه دوره گذر از كودكي به بلوغ به شمار مي رود. اين گذار داراي ابعاد زيست شناختي، روان شناختي، اجتماعي و عاطفي است كه نوجوانان را در معرض استرس هاي فراواني قرار مي دهد. در بسياري از كشورها، تعداد نوجوانان و جوانان هم به صورت مطلق و هم نسبت به ديگر گروه هاي سني، در حال افزايش است. در حال حاضر كشور ايران از جوان ترين جمعيت هاي دنيا به شمار مي رود. در سنين نوجواني و جواني بسياري از رفتارهاي تأثيرگذار بر سلامت و شيوه زندگي شكل گرفته و در حقيقت اين سنين بهترين فرصت ممكن براي سرمايه گذاري سلامت در جهت بهبود و رشد شاخص هاي سلامت جسماني، رواني و اجتماعي است.