نقش نظام ارتباطات سازماني در افزايش تعهد سازماني كاركنان(نمونه پژوهي: ستاد فرماندهي انتظامي استان هرمزگان)

وجود نيروهاي انساني متعهد به سازمان در هر سازمان ضمن كاهش غيبت، تاخير و جابجايي، باعث افزايش چشمگير عملكرد سازمان، نشاط روحي كاركنان و تجلي بهتر اهداف متعالي سازمان و نيز دستيابي به اهداف فردي خواهد شد. عدم احساس تعهد و تعهد سطح پايين، نتايج منفي را براي فرد و سازمان به‌دنبال دارد؛ از جمله نتايج، ترك خدمت، غيبت زياد، بي ميلي به ماندن در سازمان، كاهش اعتماد مشتريان و كاهش درآمد مي باشد. بنابراين تعهد به سازمان در كاركنان ستاد فرماندهي انتظامي استان هرمزگان، كاهش در راستاي توليد محصولي بنام حفظ و ارتقاي سلامت انسان‌ها گام بر مي دارند اهميت ويژه اي پيدا مي كند. در اين پژوهش هدف اساسي بررسي نقش نظام ارتباطات سازماني در افزايش تعهد سازماني كاركنان مي باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر روش پژوهش توصيفي، همبستگي محسوب مي‌گردد. از ابزار پرسشنامه استاندارد ارتباطات سازماني رابينز و پرسشنامه استاندارد تعهد سازماني آلن و ماير استفاده شده است. جامعه آماري اين پژوهش، شامل كليه كاركنان ستاد فرماندهي انتظامي استان هرمزگان بوده كه نمونه آماري براساس فرمول كوكران؛ 194 نفر مي­باشد. روايي دو پرسشنامه با نظرسنجي از استادان و خبرگان تأييد شد و ضريب آلفاي كرونباخ نشان‌دهنده پايايي بالاي آن مي باشد. در اين مطالعه، از آزمون ضريب همبستگي اسپيرمن و آزمون فريدمن استفاده شده است. نتايج آزمون نشان مي‌دهد كه ارتباطات سازماني رابطه مستقيم و معنادار بر تعهد سازماني كاركنان و مولفه‌هاي آن دارد.