اصلاح سوگيري هاي شناختي در انسان شناسي جنايي

Navigating cognitive bias in forensic anthropology

سوگيري شناختي به عنوان بخشي از ماهيت انساني شناخته مي­ شود. در سال­ هاي اخير از منظر گزارش آكادمي ملي علوم، سوگيري­ هاي شناختي به موضوعي مهم در علوم جنايي تبديل شده است (مركز تحقيقات ملي، 2009). چنانچه به دقت ملاحظه شود مي­توان اين پديده را در حين تعاملات اجتماعي در زندگي روزمره نيز مشاهده كرد. شكل رايجي از سوگيري شناختي حفظ باور نام دارد كه در عرف به نام لجبازي شناخته مي شود. براي مثال باور به اينكه ماموريت آپولو انجام نگرفته و انسان هيچ گاه بر ماه فرود نيامده است. در كنار نمونه ­هاي بي­ خطر سوگيري شناختي اما در علوم جنايي و سيستم قضايي مواردي از سوگيري شناختي مي ­تواند وجود داشته باشد كه به عواقبي وخيم بيانجامد. ژوليوس سزار از تاثير مشاهده ­گر آگاه بود از اين رو در يادداشت­ هاي خود دارد كه " انسان با آغوش باز به آن چيزي اعتقاد دارد كه دوست دارد صحيح باشد" (رايزينگر و همكاران ، 2002). بعد ها اين نقل قول در گفتار پل سايمون شاعر و ترانه سرا با اين شكل مطرح شد "انسان آنچه را كه مي خواهد بشنود مي­ شنود و مابقي را وا مي­گذارد" (سايمون، 1970). بازرس اسناد دبليو. اي. هاگان احتمالا اولين دانشمند جنايي بود كه به تاثير سوگيري بر تفسير آگاه بود از اين رو پيشنهاد مي­كرد كه بررسي هاي علمي در محيطي فراتر از موقعيت جنايت انجام شود. از آن زمان روانشناسان اجتماعي و رفتارشناسان شناختي در زمينه اين ديدگاه هاگان مطالعات و همكاري­ هاي زيادي را به عمل آورده ­اند. خطاهايي كه همراه با سوگيري هستند كه عبارتند از تحليل دست خط (فوند و گاناس ، 2013)، ژنتيك ( درور و هامپيكيان، 2011)، دندان­شناسي (پيج و هكاران، 2002) انسان­ شناسي ( نخعي زاده و همكاران، 2014)، مقايسه سلاح (كرسهالت و همكاران، 2012) و تحقيقات مربوط به شليك دذ اسلحه (بيبر و همكاران، 2012). آكادمي ملي علوم نه تنها به افزايش پژوهش در زمينه سوگيري شناختي ترغيب مي­كند بلكه محققان را به بهبود استانداردهاي عملياتي براي كنترل اين پديده نيز تشويق مي­كند.روش ­هاي استاندارد در گزارش آكادمي ملي علوم كه توسط سازمان كميته حوزه علمي، گروه هاي كاري در خلال رشته­ ها گزارش شده است؛ بهترين تكنيك ­ها و استاندارد­هاي كمينه را براي هر حوزه ايجاد نموده ­اند. مقاله حاضر به پيچيدگي و چالش­ هاي خاصي مي­پردازد كه در زمينه اجراي راهكارها در راستاي كاهش خطاهاي ناشي از سوگيري شناختي در حوزه انسان شناسي جنايي وجود دارد. و در نهايت چندين سوال را در بحث و بررسي در اين زمينه مطرح مي ­كند.

Cognitive bias has long been recognized as part of the human condition. If one pays attention, it can be seen in our everyday lives during our interactions with others. A common form of cognitive bias, called belief perseverance, may be demonstrated by a stubborn neighbor who insists that the moon remains unconquered and that the Apollo missions were an elaborate hoax. Another form of cognitive bias arises when a family member knows, based on their loud music and clothing, that the kids across the street are “up to no good.” These examples are relatively harmless, but within the domain of the forensic sciences and our legal system, these kinds of preconceived opinions and perceptions can have serious consequences. Julius Caesar, recognizing the existence of observer effects, wrote “men generally believe quite freely that which they want to be true”(Risinger et al., 2002). Later, this sentiment was reiterated by songwriter and poet Paul Simon, who wrote that “…a man hears what he wants to hear and disregards the rest” (Simon, 1970). Document examiner W. E. Hagan (1894) was perhaps the first forensic scientist to recognize that bias may affect interpretations and suggested that scientific examinations be carried out without the introduction of extraneous information. Since that period, social psychologists and cognitive behaviorists have corroborated Hagan’s assessment. Errors associated with cognitive bias have been reported in numerous areas of the forensic sciences, including handwriting analysis (Found and Ganas, 2013), genetics (Dror and Hampikian, 2011), odontology (Page et al., 2002), anthropology (Nakhaeizadeh et al., 2014), firearms comparisons (Kerstholt et al., 2012), and fire investigations (Bieber, 2012). The NAS report not only recommended increased research on the effects of cognitive bias and error rates associated with bias but also suggested the development of “standard operating procedures” to control bias. The standard procedures suggested in the NAS report are, or will be, written by the Organization of Scientific Area Committees, working groups, and other leaders within the disciplines as they establish best practices and minimum standards for each domain. This chapter focuses on the complexity and special challenges we face in implementing strategies to reduce bias error within the field of forensic anthropology and proposes some openended questions for discussion of this subject.