بررسي علل يكسان بودن نرخ جرم قاچاق كالا در شهرستان بندرعباس

ركن رواني يكي از اركان عمومي تشكيل‌دهنده جـرم است، كه بر اساس آن نوع جرم، ميزان مسئوليت جزائي و مجازات تعيين مي‌شود. تقصير جزايي در اصطلاح عبارت است از انجام كاري كه در ارتكاب آن، احتمال ايراد صدمه يا ضرر و زيان به ديگري و يا اختلال در امري از امور اجتماعي وجود دارد. تقصير يا خطاي جزايي، ركن رواني جرايمي است كه اصطلاحا غير عمدي ناميده مي‌شوند. وجود اين تقصير در كليه جرايم غير عمد ضروري است و ركن مادي به تنهايي براي تحقق جرم كافي نيست. در ديدگاه حقوقي براي آن‌كه ركن رواني تحقق پيدا كند علاوه بر اراده ارتكاب جرم، لازم است قصد مجرمانه يا خطاي جزايي نيز وجود داشته باشد. در جرايم عمدي، «قصد مجرمانه»، ركن رواني آن جرم است؛ اما در جرايم غير عمدي، قصد مجرمانه منتفي است و به جاي آن «تقصير»، ركن رواني جرم را تشكيل مي‌دهد. در قانون مجازات اسلامي مصوب 1392 مقنن به نظر اقدام بهتري نسبت به قوانين سابق داشته و موارد جرايم عمدي و غيرعمدي را در فصلي جداگانه در فصل اول از بخش چهارم قانون مجازات اسلامي مورد توجه قرار داده است. ركن معنوي در جرايم غير عمدي را با عنوان تقصير مورد اشاره قرار داده و بيان داشته است كه تقصير عبارت است از تقصير اعم از بي احتياطي و بي مبالاتي است. مسامحه، غفلت، عدم مهارت و عدم رعايت نظامات دولتي و مانند آنها، حسب مورد، از مصاديق بي احتياطي يا بي مبالاتي محسوب مي‌شود.