آزادي هاي عمومي شهروندان در تقابل با وظايف نيروهاي امنيتي و انتظامي فرماندهي انتظامي استان مازندران در چارچوب حقوق شهروندي

The conflict between public Freedom of citizens and the duties of police force of Mazandran province, Iran, in the framework of civil rights

حقوق بشر تأكيد بر آزادي‌هاي حداكثري دارد و همه تأكيد بر آن است كه دولت در اين زمينه‌ها مداخله نكند و مردم آزاد بمانند. وحتي اين انديشه مطرح شده است كه التزام دولت به عدم مداخله در حقوق و آزادي‌هاي مردم كافي نيست بلكه دولت بايد از حالت ناظر بي‌طرف خارج شود و خود را موظف بداند كه اقداماتي براي تحكيم حقوق و آزادي‌هاي فرد انجام دهد؛ از جمله جلوگيري از ادامه بي عدالتي، نابرابري‌هاي اجتماعي و... در اين حالت دولت نه تنها خود، نبايد باعث بي عدالتي شود بلكه بايد براي جلوگيري از آن كوشش لازم را به عمل آورد (موحد، 1384). بر اين اساس دولت‌ها به دو دسته دولت‌هاي پليسي (هاشمي، 1384). و يا دولت‌هاي قانون‌گرا تقسيم مي‌شوند (نظري، 1388). به نظر مي‌رسد پس از بحران‌هاي امنيتي در دهه اخير رويكرد اكثر دولت‌ها به‌ سمت امنيتي شدن پيش رفته است و اختيارات بيش‌تر به مأمورين امنيتي و پليسي خود ارائه كرده‌اند، اين در حالي است كه در دولت جمهوري اسلامي ايران منشو رحقوق شهروندي مطرح شد و بر آزادي‌هاي بيش‌تر شهروندان تأكيد مي‌كند. اين رويه در عمل باعث ايجاد چالش‌هايي دربين آحاد ملت ايران، مخصوصاً شهروندان مازندراني كه داراي مناظر طبيعي و تفرجگاه‌هاي خدادادي مي‌باشند شده است. به همين دليل بررسي مباني حدود امنيت و آزادي شهروندي ضرورت پيدا مي‌كند.

Utmost freedom is highly emphasized in Human rights and it is suggested that government must not interfere and disturb the freedom of citizens. There is even an idea that not only should government avoid disturbing the freedom of citizens, it should also be obliged to take measures in order to maintain individual freedom and human rights, including confronting injustice and social inequalities. That is to say, it is not enough for government not to cause injustice. In fact, government should actively take actions to alleviate the justice-related problems. In this regard, governments are categorized into two types: police governments and law-oriented governments. After the security crises in the past decades, most of the governments around the world have put security first and given more freedom to security organizations and police force. While in Islamic Republic of Iran, more emphasis has been put on civil rights. In practice, it has caused challenges among people, especially in Mazandaran, where there are lots of natural resorts. Therefore, it seems necessary to investigate the fundamental ideas underlying the limits of security and civil freedom.