زبان و نسبت آن با تكنولوژي در فلسفه هايدگر

Language and its Relation to Technology in Heidegger's Philosophy

هايدگر در همه ادوار انديشه خود به مقولات زبان و تكنولوژي توجه خاصي دارد. در اين مقاله نشان داده شده است كه نوع برداشت و تلقي هايدگر از اين دو مقوله ظرفيت بررسي هم‌ارز اين دو را ايجاد مي‌كند. براي اين منظور ابتدا نسبت زبان با تفكر و هستي مطرح شده، سپس تفاوت زبان سنتي با زبان تكنولوژيكي و نيز نحوه صحيح سلوك با تكنولوژي از منظر هايدگر بيان شده است. در نظر او، بايد به زبان طبيعي و زبان سنتي آري گفت كه تاريخ مند و اصيل است، امري مقدر كه هستي در آن «رخ» مي‌نمايد. اين زبان ماندگار است و از امكانات زبان محافظت مي‌كند. در مقابل، زبان منفي همان زبان تكنولوژي است كه زباني منطقي، گرفتار در روزمرگي و تحت ديكتاتوري عموم و علوم طبيعي است و وظيفه آن فراهم آوردن نشانه‌ها است. بر اين نگاهِ راهگشاي هايدگر نقدهايي وارد است كه در مقاله مطرح شده‌اند

In all eras, the Heidegger has a special attention to language and technology issues .In this paper, it has been shown that the type of withdrawal and the use of these two categories is the capacity of the two currencies to consider .For this purpose, first the language ratio is discussed with the thought and existence, then the difference between the traditional language and the technological language and the correct manner of conduct with technology is expressed in the perspective of Heidegger .In his opinion, the natural language and the traditional language said yes that the history and the original is the ordained issue .It is a lasting language and protects language possibilities .In contrast, the language of the same technology is a logical language, caught in exactly and under the dictatorship of the general and Natural sciences, the task is to provide signs. At the same time, the look of the Heidegger is a sign that will be dealt with in the article.