خوانش دلوز از عملكردهاي تخيل كانتي با توجه به سنتزهاي سه‌گانۀ تفاوت و تكرار

Deleuze`s Explanation on Kantian Acts of Imagination with a Regard to Three Syntheses in Difference and Repetition

هدف مقاله حاضر شرحِ افعال و عملكردهاي تخيل از وجه هستي‌شناختي در نظر دلوز با تكيه به آثار پيش‌نقدي و نقدي كانت است. مفروض اينكه عملكردهاي تخيل، در تفكر دلوز از رهگذرِ قوه صورتبخش در تفكرپيشانقدي، فعاليت سنتز و شاكله در نقد اول و نيز توليد و تكوين در امر والا و سمبوليسم در نقدسوم وضوح مي‌يابد. دلوز با يك سري تأكيد، سنتزهاي سه‌گانه‌ي تفاوت و تكرار را بر شالوده‌ي فعل و عملكردهاي تخيل كانتي استوار مي‌كند. در سنتزهاي كانتي به كثرات در يك زمان و مكان نظم بخشيده مي‌شود. شاكله به عنوان تعين زماني، سنتزهايي را تحت سلطه فاهمه انجام مي‌دهد و به داده‌هاي حسي فرم مي‌دهد. در دو وضعيت امر والا و نمادسازي، تخيل با فعل توليد و عملكرد تكوين با قوام‌بخشي به هماهنگي قوا مي‌پردازد. سنتز زمانمند اول دلوز با تمركز بر سنتز دريافت كانتي، متعلق به اكنون، عادت و مبتني بر فعل انقباض است. در سنتز زمانمند دومِ دلوز، به‌موازات امر والا و تكوين شاكله‌ي كانتي، گذشته ناب، در قالب طرح پرسشي كه برهم‌زننده‌ي زنجيره‌ متوالي اكنون است، تكوين مي‌يابد. در سنتز سه مرحله‌اي سوم بعد از دو وقفه، فرم ناب زمان تكوين پيدا مي‌كندكه با مراحل سمبوليسم و بن‌بست شاكله‌ي كانتي همخوان است. نتيجه اينكه سنتزهاي زمانمند دلوزي در تفاوت و تكرار، مبتني كنش، فعل و عمل تخيل كانتي در وضعيت‌هاي مختلف است.

The aim of this article is to clarify the acts of imagination based on Kant`s first and Third Critique with regard to his pre-critique work. We consider these acts with a concentration on formative power, synthesis, and schematism, the sublime and symbolism. With analytic content analysis, we claim that Deleuze focuses on Kantian acts of imagination and attributes them to the acts of beings in the world. In Kantian synthesis like apprehension, reproduction and recognition there is logical order which is not related to pure time. they make perception complete. But the sublime disrupts the synthesis. It changes the capacity and criteria of measurement of perception. Through the schema, there is a synthetic act between two heterogeneous series like conceptual and Spatio-temporal determinations, based on the rule of production of the images for concepts. Symbolism leads schematism to the dead-end of cognition. It changes the capacity of cognition. Deleuze's first temporal synthesis in Difference and Repetition is living present and to some extent corresponds to the Kantian synthesis of apprehension. The second synthesis, that is pure past corresponds to the schema.The instants of the genesis of pure time happen in the third Deleuzian temporal synthesis with two disruptions in accordance with the sublime and symbolism. Deleuze transfers Kant`s acts of imagination like formation, synthesis, schematism, production, and genesis to acts of beings in the world.