تحليل جامعه‌شناختي خودكشي در استان آذربايجان‌شرقي

Sociological Analysis of Suicide in East Azarbaijan Province

گسترش شهرنشيني و افزايش رفاه در كنار تاثيرات مثبتي كه داشته است، سبب به وجود آمدن مشكلات اجتماعي و شهري نيز شده است. گسترش آسيب­هاي رواني و افزايش خودكشي مي­تواند يكي از اين آسيب­ها باشد كه استان آذربايجان­شرقي نيز به عنوان يكي از استان­هاي بزرگ و تاثيرگذار كشور، از اين آسيب در امان نمانده است. پژوهش حاضر با هدف تحليل جامعه­ شناختي خودكشي و پيامدهاي آن و ارائه راهكارهاي مناسب جهت حل اين مشكل اجتماعي در استان آذربايجان­شرقي به انجام رسيده است كه براي رسيدن به اين اهداف از روش اسنادي و كتابخانه ­اي استفاده شده است. براساس يافته ­هاي پژوهش مي­توان گفت كه در طي سالهاي اخير بر تعداد خودكشي در استان اذربايجان­شرقي افزوده شده است و اين ميزان در طي اين سال­ها (از سال 1390 تا 1395) بجز در سال 1393 روند سعودي داشته است. طي چندين سال استان آذربايجان­ شرقي رتبه 4 كشور را در بالا بودن ميزان خودكشي به خود اختصاص داده است. همچنين آمارها بيانگر ميزان بالاي خودكشي مردان در مقايسه با زنان مي­باشد.

The spread of urbanization and prosperity along with the positive effects that have caused several social and urban problems. Expansion of psychological injuries and increase in suicide can be one of the damages that the East Azarbaijan province as one of the big and influential provinces in the country has not protected from this damage. The present study aims to analyze the sociological analysis of suicide and its consequences and provide appropriate solutions for solving this social problem in the East Azarbaijan province. The documentary and library method has been used to achieve these goals. Based on the findings of the research, it can be said that during recent years, the number of suicides in the province has increased in the East Azarbaijan and this rate has increased during these years (from 2011 to 2016), except in the year of 2014. Over the past several years, East Azarbaijan has ranked fourth in the country with a high suicide rate. Also, statistics show the high rate of suicide in men compared whit the women.