كليدواژه :
نامه هاي حضرت علي عليه السلام و معاويه , بيعت , تحليل گفتمان پدام , مديريت هماهنگ معنا , گفتمان علوي , گفتمان اموي
چكيده فارسي :
مطالعه تاريخ اسلام نيازمند تجديد نظر در نگاه به حوادث تاريخي و زمينه هاي خلق آنها مي باشد. اين تحول نيازمند بازنگري مفهومي، مصداقي و معنايي بر پايه نگاه تحليلي و تفسيري براي كشف ناگفته هاي تاريخي است كه فراتر از گفته هاي موجود و از متن موجود غايب اند و ناگفته هايي كه مي توان بر مبناي متن، قرائت نمود و كشف كرد. نامه هاي رد و بدل شده ميان حضرت علي عليه السلام و معاويه، از متون مهم تاريخ اسلام است كه نيازمند مطالعه تحليلي با روش گفتماني است. مطالعه تحليلي اين نامه ها چگونگي مديريت معناي حاكم بر نامه هاي مزبور و شيوه گفتمان سازي درباره آنها را مشخص مي سازد. در اين مقاله تلاش شده است مفهوم «بيعت» كه يكي از اساسي ترين مفاهيم مطرح در نامه هاي مزبور است با روش عملياتي تحليل گفتمان (پدام) و بر پايه نظريه مديريت هماهنگ معنا مورد تحليل قرار گيرد. نظريه مديريت هماهنگ معنا يك نظريه تفسيري، انتقادي و كاربردي است. اين نظريه با تحليل گفتمان هاي زيسته شده، گفتمان هاي گفته شده، گفتمان هاي ناشناخته، گفتمان هاي نانشنيده و گفتمان هاي ناگفته در صدد است با توجه به شيوه گفتمان سازي، چگونگي مديريت معنا در اين فرايند گفتماني را تبيين كند.
نامه هاي مزبور، علاوه بر تبيين دو رويكرد متمايز در خلق گفتمان مرتبط، تعيين كننده اصول و ادبيات گفتماني در بيان ديدگاههاي اسلامي در مورد جامعه، حاكميت، اخلاق و جنگ در گفتمان هاي علوي و اموي در شيوه و چگونگي تعارض و تخالف با گفتمان مزبور است.
چكيده لاتين :
In studying the history of Islam, it is necessary to reconsider the principle of historical events and the contexts of their formation. This transformation requires a conceptual, exemplary, and semantic revision based on an analytical and interpretive outlook to discover the unspoken historical events. Unspoken words beyond the actual utterances and absent from the text can be read and discovered based on the text. From another point of view, the study of historical discourse on the one hand and the analysis of discourse history, on the other hand, requires a reading of discourse according to between Imam Ali (A.S.), and Mu'awiyah are of important texts in the history of Islam that require analytical study with discourse method. Analytical study of these letters can reveal the meaning management method of these letters and their discourse creation method. In this article, an attempt has been made to analyze the allegiance concept, which is one of the most basic concepts in these letters, with the practical discourse analysis method and based on the theory of coordinated meaning management. The coordinated management of meaning is an interpretive, critical, and applied theory. This theory seeks to analyze conversations using two models of the daisy and LUUUTT of lived discourses, spoken discourses, unknown discourses, unheard discourses, and unspoken discourses. They also explain the management of meaning in the discourse process. In addition to explaining two distinct approaches in creating related discourse, the studied letters indicated the principles and literature of discourse regarding Islamic views on society, authority, ethics, and war in the Alawite discourse and manner and method of conflict in the Umayyad discourse.
