پديد آورندگان :
خانجاني وشكي، سحر دانشگاه اراك - دانشكده‌ي علوم انساني - گروه روان‌شناسي، اراك، ايران , كاوه فارساني، ذبيح ا‌لله دانشگاه شهركرد - دانشكده‌ي علوم انساني - گروه مشاوره، شهركرد، ايران , جعفري، نسيم دانشگاه شهيد چمران - دانشكده‌ي علوم تربيتي و روان‌شناسي - گروه مشاوره، اهواز، ايران , پاشا، شيما دانشگاه اصفهان - دانشكده‌ي علوم تربيتي و روان‌شناسي - گروه مشاوره، اصفهان، ايران , بشليده، كيومرث دانشگاه شهيد چمران اهواز - دانشكده‌ي علوم تربيتي و روان‌شناسي - گروه روان‌شناسي صنعتي و سازماني، اهواز، ايران
چكيده فارسي :
مقدمه: سازگاري زناشويي، نقش اساسي در زندگي زوجين دارد. سازگاري زناشويي، بر سلامتي جسمي و رواني زوجين مؤثر است و توانايي مقابله‌ي آن‌ها را با مشكلات و عوامل استرس‌زا افزايش مي‌دهد. بنابراين، هدف از انجام پژوهش حاضر، تدوين مدل برخي از پيشايندها و پيامدهاي سازگاري زناشويي بود.
روش‌ها: پژوهش حاضر به روش توصيفي، از نوع مطالعات همبستگي و مدل‌يابي معادلات ساختاري بود. جامعه‌ي آماري پژوهش شامل تمام كاركنان متأهل دانشگاه اصفهان بود كه از اين تعداد، 172 نفر به روش تصادفي ساده انتخاب شدند. شركت كنندگان، به پرسش‌نامه‌هاي اميد بزرگسالان Snyder، شادي Oxford Argyle و همكاران، سازگاري زوجي Busby و همكاران، سنجش گرايش مذهبي خداياري‌فرد و همكاران و مقياس تاب‌آوري Davidson و Connor پاسخ دادند. تجزيه و تحليل داده‌ها به روش الگويابي معادلات ساختاري و با استفاده از نرم‌افزارهاي SPSS و AMOS انجام شد.
يافته‌ها: الگوي پيشنهادي پژوهش از برازش بسيار خوبي برخوردار بود. نتايج حاكي از اثر مستقيم گرايش‌هاي مذهبي، تاب‌آوري، اميد و شادي بر سازگاري زناشويي بود (01/0 > P). همچنين، نتايج نشان دهنده‌ي اثر غير مستقيم گرايش‌هاي مذهبي، تاب‌آوري و اميد از طريق سازگاري زناشويي بر شادي بود (05/0 > P).
نتيجه‌گيري: سازگاري زناشويي يك عامل حفاظتي براي سلامت جسمي، رفاه و بهزيستي و نشانه‌ي پيشرفت و موفقيت زوجين است. با اين حال، وجود اين تأثيرات، بستگي به ميزان سازگاري بين زوجين دارد. بنابراين، توجه به متغيرهايي همچون تاب‌آوري، گرايش‌هاي مذهبي و اميد براي بهبود سازگاري زناشويي و ايجاد شادي و نشاط در زندگي توصيه مي‌شود.
چكيده لاتين :
Background: Marital adjustment can play a fundamental role in the couples’ life. Marital adjustment affects couple's physical and mental health, and increases their ability to cope with the problems and stress-making
factors. Therefore, the objective of the present study was to compile the model of some antecedents and
outcomes of marital adjustment. Methods: The present descriptive study was of correlational studies with structural equations modeling. The statistical
population of the study included all married employees at University of Isfahan, Isfahan, Iran, from whom 172 people
were randomly selected and responded to Snyder adults hope questionnaire, Oxford Argyle et al. happiness
questionnaire, Busby et al. marital adjustment, Khodayarifard et al. assessment of religious tendency, and the scale of
Connor and Davidson’s resilience. Data analysis was performed by structural equation modeling using SPSS and AMOS software.
Findings: Suggested model of the study had a very good goodness of fit. The results showed the direct effect of religious tendencies, resilience, hope, and happiness on marital adjustment (P < 0.01 for all). Moreover, the
results showed an indirect effect of religious tendencies, resilience, and hope on happiness through marital adjustment (P < 0.05 for all).
Conclusion: Marital adjustment is a protective factor for physical health and well-being, and a sign of a couple's progress and success. However, the existence of these effects depends on the degree of adjustment between the
couple. Therefore, it is recommended to pay attention to variables such as resilience, religious tendencies, and hope, to improve marital adjustment and to create happiness and vitality in life.
