مفهوم امنيت غذايي و حق دسترسي به غذا در نظام حقوق بين الملل

سازمانهاي بين المللي از دير باز در برقراري و حفظ صلح و امنيت تاثير داشته اند و از روشهاي مختلفي به منظور حل و فصل مسالمت آميز اختلافات استفاده ميكنند، حق دسترسي به غذا به طور گسترده اي توسط كشورها پذيرفته شده است. بسياري از كشورها از طريق ترتيب دادن برنامه هاي حق دسترسي به غذا بر اساس نيازها، بجاي رويكردهاي مبتني بر حقوق سروكار دارد و چندين دهه است كه مقامات اجرايي به حق دسترسي به غذا تاكيد كرده اند. شناخت حق دسترسي به غذا مي تواند اولين گام مهم در غلبه برناامني شديد غذايي باشد. اين مقاله تمايز بين مسئوليت هاي امنيت غذايي را مشخص مي كند و ضروري است تا حق دسترسي به غذاي سالم به طور كامل پذيرفته شود. اين مسئوليت ها از سطح جامعه تا سطح بين المللي گسترش مي يابد همچنين به كمك سازمان هاي بشردوستانه از طريق سازمان هاي غير دولتي (NGOها مبتني بر جامعه، پيشرفت معناداري در راستاي به رسميت شناختن حق دسترسي به غذاي سالم در بسياري از كشورها صورت گرفته است. پذيرش گسترده اين رويكرد مبتني بر حقوق و مسئوليت هاي مرتبط با حق داشتن غذاي سالم توسط سازمان هاي دولتي و غيردولتي مي تواند به حذف موانع حق داشتن غذاي سالم كمك كند و بر تلاش هاي اصلاح سيستم غذايي هماهنگي با تلاش هاي بين المللي براي ترويج امنيت غذايي؛ و ريشه كن كردن گرسنگي، ناامني غذايي و سوء تغذيه تغذيه كم و تغذيه بيش از حد در جهان تاكيد كند.