تأثير هشت هفته تمرين تركيبي بر مقادير پلاسمايي و بيان ژن گيرنده‌هاي نوع 1 و 2 فاكتور رشد اندوتليال عروقي در مردان مبتلا به سرطان پروستات

The Effect of Eight-week Concurrent Training On The Plasma an‎d Gene Expression Levels VEGFR-1 and VEGFR-2 in Men with Prostate Cancer

مقدمه فعاليت بدني به عنوان مداخله‌اي مؤثر جهت تعديل آنژيوژنز بافت تومور در درمان سرطان پروستات مورد توجه واقع شده است. هدف پژوهش حاضر اثر 8 هفته تمرين تركيبي بر سطوح پلاسمايي و بيان ژن VEGFR-1 وVEGFR-2 در مردان مبتلا به سرطان پروستات بود. مواد و روش­ها در اين مطالعه‌ي كارآزمايي باليني 20 مرد مبتلا به سرطان پروستات (سن = 69/5 ± 2/62 سال) از بيمارستان بقيه الله تهران انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه مساوي تجربي و كنترل قرار گرفتند. گروه تجربي 8 هفته، هر هفته 3 جلسه تمرين تركيبي، با شدت 75-60 درصد يك تكرار بيشينه و 75-60 درصد حداكثر ضربان قلب انجام دادند. نمونه‌هاي خوني جهت بررسي VEGFR-1 وVEGFR-2 به روش الايزا و Real-Time PCR و با آزمون آماري تي وابسته و تي مستقل در سطح معناداري 05/.p≤ تجزيه و تحليل شد. يافته­ها تمرين تركيبي سبب كاهش معنا دار شاخص توده بدني (001/. P=) و افزايش معنا دار توان هوازي (005/. p≤) و قدرت عضلاني (001/. p≤) درگروه تجربي شد. همچنين كاهش معنا‌دار در مقادير پلاسمايي (007/. P=) و بيان ژن (03/. p≤ و04/. p≤) VEGFR-1 و VEGFR-2 بين دو گروه شد (05/. p≤). نتيجه­گيري با توجه به نقش VEGFR-1 و VEGFR-2 به عنوان واسطه‌هاي اصلي انتقال سيگنال سلولي جهت آنژيوژنز و گسترش تومور‌، احتمالا" 8 هفته تمرين تركيبي با تعديل آنژيوژنز در بافت تومور نقش مؤثري در كاهش پيشرفت سرطان پروستات دارد.

Introduction physical activity has been considered as an effective intervention of prostate cancer treatment strategies by modulating angiogenesis in the tumor. The aim of this study was to investigate the effect of eight-week concurrent training on the plasma and gene expression levels of VEGFR-1 and VEGFR-2 of men with prostate cancer. Materials and Methods In this clinical trial study, 20 men with prostate cancer (age = 62/2 ± 5/69 years old, stage 1 & stage 2) were randomly selected of Baqiyatallah al-Achr('39')zam sub-hospital in Tehran and Patients were divided into two groups of experimental and control. The experimental group performed 8 weeks training including 3 sessions/week. The workouts were the combination of exercises with resistance and endurance training per session as 60-75%, one-repetition maximum, and 60-75% of maximum heart rate. The Blood samples were tested for VEGFR-1 and VEGFR-2 using ELISA and Real-Time PCR methods, respectively, and the data were analyzed using dependent and independent t-test at the significant level p≤0/05. Results The results showed that the effect of eight-week concurrent training significantly decreased in BMI (p=0/001) and a significant increase in Vo2peak (p≤0/005) and strength (p≤0/001) the experimental group. Also, significantly decreased plasma levels (p≤0/007) and expression of VEGFR-1 and VEGFR-2 gene (p≤0/03 & p≤0/04) the experimental group compared with control group (P <0.05). Conclusion Considering the importance of VEGFR-1 and VEGFR-2 as the main intermediaries of cell signal transduction for angiogenesis and tumor extension, probably the effect of eight-week concurrent training by modifing angiogenesis of tumor microenvironment can be effective in reducing the progression of prostate cancer.