بررسي فعاليت هموليتيك و خواص بيوشيميايي ناشي از زهر زنبورApis mellifera بر روي موش‌هاي آزمايشگاهي نژاد NIH

Evaluation of hemolytic activity and biochemical properties of Apis mellifera bee venom on NIH laboratory mice

مقدمه زهر زنبور عسل تركيبي پيچيده از اجزايي است كه داراي فعاليت بيولوژيكي و بيوشيميايي هستند. از اين سم جهت درمان بيماري‌هاي مختلف در طب سنتي استفاده مي‌شود. بنابراين، خالص‌سازي زهر زنبور عسل و بررسي خواص بيوشيميايي آن مي‌توانند در درك جنبه‌هاي درماني آن مفيد باشند. در مطالعه حاضر، زهر زنبور عسل Apis mellifera استخراج شد و از لحاظ بيوشيميايي مورد بررسي قرار گرفت. مواد و روش ­ها زهر خام از زنبور عسل ايراني (Apis mellifera) انتخاب شد و مقدار پروتئين آن تعيين گرديد. خالص سازي زهر با ستون كروماتوگرافي سفادكس G-50 انجام شد. جهت بررسي پروفايل پروتئيني زهر زنبور عسل و فراكسيون‌ها، الكتروفورز SDS-PAGE انجام گرفت. فعاليت هموليتيك زهر بررسي شد و آزمايشات بيوشيميايي، بر روي يك گروه كنترل و گروه‌هاي آزمايشي صورت گرفت. يافته ­ها مقدار پروتئين موجود در زهر، حدود mg/ml 4/1 بدست آمد. كروماتوگرام نشان‌دهنده سه پيك بزرگ بود و مليتين حدود 50 درصد زهر زنبور عسل را تشكيل مي‌دهد. با انجام الكتروفورز، مشخص شد كه اين زهر داراي تركيباتي با وزن مولكولي 3 تا 90 كيلو دالتون شامل مليتين، فسفوليپاز، هيالورونيداز، فسفو مونواستراز اسيد مي‌باشد. آزمايش هموليتيك، HD50 مليتين را در غلظت برابرµg/ml 0/5 مشخص كرد. سطح پارامترهاي سرمي گروه‌هاي دريافت كننده زهر زنبور عسل به صورت معني داري در مقايسه با گروه كنترل كاهش نشان دادند. نتيجه ­گيري زهر زنبور عسل، بخصوص مليتين داراي فعاليت هموليتيك قابل توجهي مي‌باشد و از نظر بيولوژيكي بسيار فعال است، لذا مي‌توان از آن در درمان برخي از بيماري‌ها استفاده كرد.

Introduction Bee venoms (BV) are composed of a complex mixture of components which present several biological and biochemical activities. Therefore, purification of BV and investigation of its biochemical properties can be useful in understanding its therapeutic aspects. In the present study, venom was extracted from Apis mellifera honey bees and it was biochemically characterized. Materials and Methods The venom of Apis mellifera bee was selected and its protein concentration was determined. Purification of venom was performed with Sephadex G-50 chromatography. SDS-PAGE electrophoresis was used to determine the protein profile of BV and its fractions. Hemolytic activity of venom was investigated. Biochemical tests were performed on control (with a normal diet) and three experimental groups (with different doses of venom). Results Crude venom protein concentration was about 4.1 mg/ml. The chromatogram showed three large peaks and melittin account for about 50% of the BV. By electrophoresis, it was found that the venom has compounds with molecular weight of 3 to 90 kD, including melittin, phospholipase, hyaluronidase, acid phosphomonoesterase. The hemolytic test showed HD50 of melittin at a concentration of 0.5 μg/ml. Biochemical tests on the control and the three experimental groups showed that when venom dose increased in the three experimental groups; the group with the highest venom dose (0.1 mg/ml) showed the highest decrease in serum parameters compared to the control group. Conclusion BV, especially melittin, has a significant hemolytic activity and biologically very active, so it can be used to treat some disease