كليدواژه :
مديريت شهري , ايمني , پدافند غيرعامل , غرب استان تهران
چكيده فارسي :
امروزه گسترش دانش بشري در امر پيش‌بيني و برنامه‌ريزي، موجب شده كه كشورها بتوانند از بلاياي بسياري در امان بمانند. بنابراين، قرارگيري اكثريت قريب به اتفاق مناطق شهري كشور ايران در محدوده خطر متوسط به بالاي وقوع زلزله، توجه به مقوله‌اي چون پدافند غيرعامل را چندين برابر مي‌كند. در اين ميان نكته مهم و اساسي نبود يك برنامه و الگوي منسجم (به جز برنامه‌هاي موضعي كه در دوران جنگ به‌ويژه براي تأسيسات نفتي تدارك ديده شد) در مكان‌يابي كاربري‌ها و تأسيسات و تجهيزات حياتي در سطح شهرهاي ايران است. روش تحقيق حاضر، توصيفي-تحليلي با كمك داده‌هاي اسنادي و كتابخانه‌اي است و كوشش شده با استفاده از متون و منابع موجود، به شناسايي پتانسيل‌هاي فراواني كه كاربري‌هاي شهري مي‌توانند در دفاع از مردم در شرايط بحراني داشته باشند و هم‌چنين نقشي كه اين فضاها در كاهش صدمات دارند پرداخته شود. بر اين اساس، مهاجرت‌هاي گسترده در كشور به سمت استان تهران به‌ويژه غرب استان موجب شده تا بدون رعايت اصول معماري شهرسازي و پدافندي، توده‌هاي ساختماني شكل گرفته و توجه كم‌تري به فضاهاي باز شهري شود؛ اين در حالي است كه فضاهاي بازشهري از جمله مهم‌ترين فضاها در مورد پدافند غيرعامل است.
چكيده لاتين :
Today, the spread of human knowledge in forecasting and planning has made countries able to cope with many disasters. Therefore, placing the vast majority of the urban areas of Iran in the medium-to-high risk of earthquakes, makes it more than equal to the category of non-operating defense. Meanwhile, a coherent plan and plan (except for local plans that were put in place during the war period, especially for oil facilities), were not essential in locating utilities, installations and equipment at the level of Iranian cities. Research methodology, documentation, and library, and attempted, using existing literature and resources, to identify the many potential uses that urban users can play in defending people in critical situations, as well as the role these spaces have in reducing injuries. To be paid. Hence, it can be said that the inability to locate the lack of expertise, science, and thought leads to an inefficient urban management system. It is obvious that due to the large migration in the country to the city of Tehran, especially in the west, which occurred in different cities and districts in different cities of Tehran, due to various reasons, such as drought, unemployment and lack of facilities in villages and remote areas. Mostly, regardless of the architectural principles of building urban architecture and the protection of masses, less attention has been paid to open spaces of the city, while open spaces are the most important spaces for passive defense.
