مسيريابي وسيله نقليه با ملاحظه معيارهاي نظامي - انتظامي با استفاده از روش‌هاي تركيبي ابتكاري- تحليل سلسله مراتبي-تاپسيس (مطالعه موردي: رده ترابري يك سازمان لجستيك نظامي - انتظامي)

يكي از زمينه هايي كه در بهبود برنامه‌ريزي ترابري نقش بسزايي ايفا مي‌كند، مسئله مسيريابي وسيله نقليه است. انتخاب بهترين مسير باعث مي شود كه از منابع موجود، به طور بهينه استفاده شود؛ اما بهترين مسير، به خصوص در حوزه‌هاي نظامي – انتظامي ، صرفاً كوتاه‌ترين مسير نيست و در نظر گرفتن معيارها و اهداف مناسب هر سازمان در شرايط مختلف در كنار يافتن كوتاه ترين مسير، يك امر حياتي در مسيريابي است. در اين تحقيق تلاش شده است با يك رويكرد دو مرحله اي جديد، علاوه بر برآورده سازي هدف سنتي مسيريابي كه همان كاهش هزينه ها از طريق كاهش مجموع مسافت پيموده شده توسط خودروهاست، ديگر اهداف يك سازمان نظامي - انتظامي براي تعيين اولويت تحويل كالا به رده هاي متقاضي، برآورده شود. در مرحله اول، با استفاده الگوريتم ابتكاري صرفه‌جويي كلارك و رايت، دسته هايي شدني از متقاضيان بار كه محدوديت هاي متداول مسيريابي (فاصله، ظرفيت خودروها و غيره) در آن صدق مي كند، ايجاد خواهد شد. در مرحله دوم با يك روش تلفيقي از مباحث تصميم گيري چندمعياره (شامل تحليل سلسله مراتبي و روش تاپسيس) و بر اساس معيارهاي نظامي - انتظامي، اولويت تحويل كالا به رده هاي متقاضي بار در هر دسته، تعيين خواهد شد. نتايج نظرات خبرگان در نرم افزار اكسپرت چويس وارد و در نهايت وزن هر معيار مشخص گرديد. معيارهاي ملاحظه شده در اين تحقيق، با مطالعه موردي يك سازمان لجستيك نظامي - انتظامي به ترتيب اهميت عبارت اند از: درجه امنيتي بودن (محل استقرار رده)، ضرورت تحويل (نياز رده متقاضي)، ميزان صعب‌العبور بودن (جاده منتهي به رده)، ميزان دورافتادگي رده (استقرار در منطقه محروم)، كمبود امكانات سوخت گيري (پيرامون رده) و بدي شرايط جوي (اطراف رده) . همچنين روايي و پايايي معيارها از طريق تحقيق ميداني و به كمك ابزار پرسشنامه و استفاده از نظر خبرگان و به ترتيب با فرمول لاوشه و آلفاي كرونباخ اثبات شد.