آناليز تجربي سازه‌هاي جاذب انرژي با سطح مقطع دايره‌اي و مقايسه آن با سازه‌هاي مربعي و بتني تحت بارگذاري محوري شبه استاتيكي و ديناميكي(تا مرحله انفجار)

در بسياري از سازه هاي مهندسي و به خصوص سازه هاي متحرك و به طور كل در سازه هايي كه تحت تأثير بار ديناميكي و يا استاتيكي قرار دارند، براي جلوگيري از خسارات و يا كاهش آن از سيستم هاي جذب انرژي استفاده مي شود.از اين رو مطالعات وسيعي بر روي سلول جاذب انرژي صورت پذيرفته است. در اين مقاله پس از انجام بيش از 90 تست تأثير پارامترهاي هندسي مانند ضخامت، قطر و ارتفاع سازه و همچنين تنش سلول سازهبر ميزان نيروي مچالگي در حالت بارگذاري محوري بررسي شده است.سپس لوله هاي استوانه اي از لحاظ ميزان جذب انرژي با لوله هاي مربعي و همچنين سازه بتوني مقايسه شده است.