نقش مهارت‌هاي اجتماعي و هوش هيجاني در پيش‌بيني ميزان اعتياد به اينترنت دانشجويان

مقدمه: با توجه به اين كه امروزه اعتياد به اينترنت نوعي اختلال روان‌شناختي حساب مي‌شود، مي‌تواند آسيب‌هاي جدي براي دانشجويان به عنوان گروه در معرض خطر پديد آورد. هدف: هدف از پژوهش حاضر، تعيين رابطه بين مهارت‌هاي اجتماعي و هوش هيجاني با اعتياد به اينترنت دانشجويان دانشگاه پيام نور واحدهاي استان البرز بود. روش: روش مطالعه توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه اين مطالعه شامل كليه دانشجويان دانشگاه پيام نور استان البرز در سال ۱۳۹۸ بود و بر اين اساس۳۵۰ دانشجو با روش نمونه ‌گيري خوشه‌اي تصادفي انتخاب شدند. شركت‌كنندگان پرسشنامه‌هاي اعتياد به اينترنت يانگ (۱۹۹۶) مهارت‌هاي اجتماعي ريگو و كاناري (۲۰۰۳) و هوش هيجاني گلمن (۲۰۰۱) را تكميل كردند. شاخص‌هاي آمار توصيفي و تحليل رگرسيون چند متغيره از طريق نرم‌افزار SPSS ورژن ۲۲ استفاده شد. يافته‌ها: يافته ‌ها نشان داد رابطه منفي و معناداري بين اعتياد به اينترنت با مهارت‌هاي اجتماعي و هوش هيجاني وجود دارد (P ۰/۰۵). به‌ عبارت ديگر، با افزايش ميزان مهارت‌هاي اجتماعي و هوش هيجاني در دانشجويان، ميزان اعتياد به اينترنت در بين آن‌ها كاهش مي‌يابد و بالعكس. همچنين نتايج تحليل رگرسيون نشان داد مهارت‌هاي اجتماعي و هوش هيجاني قادر به پيش‌بيني معني‌دار اعتياد به اينترنت هستند و ۹/۳ درصد از واريانس اعتياد به اينترنت دانشجويان توسط مهارت‌هاي اجتماعي و ۴/۲ درصد توسط هوش هيجاني تبيين مي‌شود. نتيجه‌گيري: به‌ عنوان نتيجه مي‌توان گفت، هرچه ميزان مهارت‌هاي اجتماعي و هوش هيجاني در دانشجويان افزايش يابد، امكان ابتلا به اعتياد به اينترنت كاهش مي‌يابد.