تحليل رابطه مديريت استعداد و مديريت دانش با در نظر گرفتن نقش ميانجي اخلاق سازماني

زمينه: گمرك ايران در اجراي مأموريت مرزباني اقتصادي با توجه به تغييرات روزافزون جهان تجارت، نياز به مفاهيم جديد جهت همگامي با آن را دارد. بر اين اساس، هدف اين پژوهش بررسي رابطه مديريت استعداد با مديريت دانش با نقش ميانجي اخلاق سازماني در سازمان گمرك است. روش: تحقيق حاضر ازنظر هدف، كاربردي و ازنظر نحوه گردآوري داده‌ها، توصيفيپيمايشي است. جامعه آماري كليه كاركنان گمرك كه تعداد در زمان پژوهش 8364 نفر بودند كه ازاين‌بين 373 نفر به شيوه نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب و از طريق پرسشنامه‌هاي 1. مديريت استعداد 54 گويه محقق ساخته، 2. ابزار اندازه‌گيري اخلاق سازماني از پرسشنامه اخلاق سازماني CEP) ) 5 گويِه 3. مديريت دانش بر اساس پرسشنامه مديريت دانش 42 گويه، جمع‌آوري اطلاعات انجام و از طريق معادلات ساختاري PLS مورد تحليل قرار گرفت. يافته ها: تحليل داده ها نشان داد مقدار آماره t در مسير اخلاق سازماني و مديريت دانش برابر با 16.894 و بزرگ‌تر از 1.96 است و همچنين مقدار آماره t در مسير مديريت استعداد و اخلاق سازماني برابر با 6.537 و بزرگ‌تر از 1.96 است، پس رابطه ميان آن‌ها معني‌دار است اما براي مسير سوم يعني مديريت استعداد و مديريت دانش مقدار آماره t برابر با 0.644 و كوچك‌تر از 1.96 است، لذا اين دو رابطه معني دار نمي‌باشد. نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌هاي اين پژوهش، مديريت استعداد در سازمان گمرك از طريق اخلاق سازماني بر مديريت دانش تأثيرگذار مي‌باشد.