تحليل پايداري بازآفريني بافت مركزي شهر مطالعه موردي: بافت مركزي شهر زنجان

پژوهش حاضر باهدف بررسي پايداري بازآفريني بافت مركزي شهر زنجان مي‌باشد. روش اتخاذشده، توصيفي تحليلي و نوع تحقيق كاربردي است. جمع‌آوري داده‌ها به دو شيوه كتابخانه‌اي و ميداني مي‌باشد. تحليل داده‌ها با تكنيك چند معياره ويكور (VIKOR) و براي مدل‌سازي اثرات پايداري نواحي موردمطالعه در بازآفريني شهري از روش مدل‌سازي معادلات ساختاري (SEM) با استفاده از نرم‌افزار AMOS انجام‌شده است بدين‌صورت؛ در بحث سنجش ميزان پايداري نواحي چهارگانه در بافت، ناحيه يك بيشترين وضعيت پايداري را دارا است و بر اساس مدل‌سازي معادلات ساختاري، بعد كالبدي به مقدار 0.92 و بعد اقتصادي به ميزان 0.51 دو بعد از ابعاد ساختاري پايداري شهر هستند كه قوي‌ترين ارتباط را در بازآفريني شهري در نواحي موردمطالعه داشته و بيشترين تأثير را در بازآفريني محدوده دارند و بيشترين اثرات روابط بين ابعاد موردمطالعه مربوط به اثر بعد كالبدي بر روي بازآفريني شهري با وزن رگرسيوني 0.918 و بعدازآن؛ بعد اقتصادي با وزن رگرسيوني 0.516 مي‌باشد. به‌عبارت‌ديگر، ابزارهاي كنوني هدايت توسعه شهري؛ عليرغم اقدامات پراكنده در زمينه گذر از رويكرد اصالت بخشي و صرفاً كالبدي به‌سوي رونق صنايع‌دستي، گردشگري بافت مركزي، پياده محوري، برگزاري جشنواره‌ها و ... هنوز قابليت بازآفريني پايدار در جهت تحقق شهر خلاق را به مفهوم واقعي آن ندارند.