تحليل بازآفريني شهري با تأكيد بر بعد كالبدي مطالعه موردي: شهر بجنورد

بازآفريني يكي از مهم‌ترين رويكردهاي توسعه در نواحي شهري است كه مي‌تواند با توجه و الزام به رعايت اصول توسعه پايدار، نقش مهمي در ارتقا و توسعه ابعاد مختلف كالبدي، اقتصادي، اجتماعي و محيطي شهرها داشته باشد. مي‌توان از طرح‌هاي بازآفريني در شهرها به‌عنوان بزرگ‌ترين رويداد شهري ياد كرد چراكه تحولات ريشه‌اي و عميقي را در جهت بهبود عملكرد شهرها به‌ويژه در بعد كالبدي آن به وجود آورده است. ازاين‌رو با توجه به اهميت موضوع، پژوهش حاضر سعي دارد به مطالعه تحليل بازآفريني در بعد كالبدي شهر بجنورد بپردازد. روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي – تحليلي و از نوع كاربردي مي‌باشد. ابزار پژوهش پرسشنامه مي‌باشد. جامعه آماري پژوهش گروه خبرگان تشكيل مي‌دهند كه از ميان آن‌ها 15 نفر به روش گلوله برفي انتخاب شدند. ابزار تجزيه‌وتحليل آماري نيز، نرم‌افزارهاي spss و Super decision و آزمون‌هاي تي‌تك نمونه‌اي و Anp مي‌باشد. بر اساس تحليل صورت گرفته مشخص گرديد كه در طرح بازآفريني شهر بجنورد شاخص مسكن و زيرساخت‌هاي آن بالاترين ارزش را با مقدار 0.486 دارد، شاخص مسكن با 0.269 و توجه به كيفيت مسكن با ضريب اهميتي برابر با 0.167 در مراتب بعدي قرارگرفته‌اند. كم‌اهميت‌ترين مقدار به حمل‌ونقل و ارتباطات و با مقدار 0.078 اختصاص‌يافته است. بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت در بازآفريني شهر بجنورد بيشتر كاربري مسكوني و بحث نوسازي و ساخت‌وساز واحدهاي مسكوني مدنظر بوده و توجهي به اصول بازآفريني از قبيل نيازهاي ساكنين به مسكن مناسب، حمل‌ونقل و زيرساخت‌هاي آن، اوقات فراغت، پاركينگ‌هاي مناسب و ... نشده و اين مشكلات ممكن است همچون قبل وجود داشته باشد. اين امر حاكي از آن است كه بسترهاي كالبدي و عملكردي موجود در بافت جهت رسيدن به ارزش‌افزوده و بازآفريني محدوده در راستاي حفظ و باز زنده سازي هويت بومي و ارتقاء كيفي آن، مناسب نمي‌باشد.