جنگ به ضرورت تهديد بقا و عدم حمله نظامي آمريكا به ايران

بعد از پيروزي انقلاب اسلامي ايران به رهبري امام خميني (ره) در سال 57 ايران به قدرتي تجديد نظر طلبي تبديل شده است كه همواره خواهان تغيير نظم موجود در منطقه و ساير نقاط جهان بوده است. از جمله كوتاه كردن دست قدرت هاي امپرياليستي فرا منطقه اي همچون امريكا در خاورميانه ، صدور انقلاب به منطقه و جهان با داعيه ي اسلامي و همچنين حمايت از مستضعفان و ملت هاي مسلمان در مقابل استكبار جهاني. با اين تفاسير امريكا همواره ايران را به خاطر رفتارها و سياست هاي داخلي و منطقه اي كه دارد به حمله نظامي تهديد كرده است. اما بارها بعد از تبليغات گسترده حمله به ايران، حمله نظامي امريكا به ايران منتفي شده است. در اين پژوهش سعي داريم به اين سوال پاسخ دهيم كه به چه علت امريكا بعد از اينكه بارها ايران را به حمله نظامي تهديد كرده است، اين حمله صورت نگرفته است ؟ فرضيه اي كه در پاسخ به اين سوال مطرح است اين مي باشد كه قدرت هاي بزرگ از جمله امريكا زماني مبادرت به جنگ مي كنند كه زيست و بقاي آنان در خطر باشد يا جنگ آخرين راه حل ممكن باشد. لذا ايران چون تهديدي براي بقاي امريكا نمي باشد و راه حل هاي ديگري براي مهار ايران دارد لذا ضرورتي براي مبادرت به جنگ نمي بيند. نوع پژوهش توصيفي تحليلي مي باشد و روش گرد آوري اطلاعات كتابخانه اي و با توجه به اسناد و مدارك و شواهد موجود مي باشد.