قبيله‌ گرايي: تبييني جامعه شناختي از مشاركت سياسي در استان چهارمحال و بختياري (با تاكيد بر انتخابات مجلس شوراي اسلامي)

جوامع انساني چندين نوع واحد سياسي را تجربه كرده‌اند كه در هر يك از آنها نوع، روش و ابزار مشاركت مردم متفاوت بوده است. امروزه ملت – دولت واحد سياسي پذيرفته شده‌اي است كه همه جوامع كمابيش، حتي به صورت ظاهري، به نحوي موازين و معيارهاي آن را براي مشاركت سياسي قبول دارند. اما در جامعه ايراني كه در طول تاريخ همواره حاكميت ايلي و قبيله‌اي را تجربه كرده است نوع و شيوه مشاركت سياسي در مرحله گذار قرار داشته و كنش‌گران آن هنوز نتوانسته‌اند از روحيه ايلياتي به نظام حزبي گذر نمايند. اين روحيه در استان‌هاي قبيله‌اي، همچون چهار محال و بختياري، نمود ويژه‌اي دارد. مسأله اين تحقيق تبيين رابطه روحيات قبيله‌اي با مشاركت سياسي در استان چهار محال و بختياري است. روش به كار رفته در اين تركيبي از دو روش كيفي و پيمايشي است. بنابراين، با تكيه بر روش گردآوري اطلاعات به دو صورت كتابخانه اي و ميداني بر آن است تا ضمن بررسي مباني نظري پيرامون انتخابات، نوع مشاركت سياسي و نقش هويت‌هاي قومي/ طايفه‌اي در اين روند، به مطالعه رفتار انتخاباتي مردم حوزه انتخابيه استان چهار ومحال وبختياري در دوره هاي مختلف مجلس شوراي اسلامي بپردازد. نتايج تحقيق حاكي از آن است كه بين مشاركت سياسي مردم اين استان و روحيه قومي قبيله‌اي آنان رابطه وجود دارد. همچنين نتايج نشان مي‌دهد كه مشاركت سياسي آنان بر حسب قوميت و تحصيلات متفاوت نبوده است.