بررسي ميزان تأثير طرح‌هاي پيشگيرانه نظام جامع بر كاهش وقوع جرايم و تخلفات در استان خراسان شمالي

همواره پيشگيري از جرم، از راهبردهاي اصلي سياست جنايي بوده كه براي مهار پديده هاي مجرمانه مورد توجه قرار گرفته است. اهميت اين راهبرد آنچنان است كه پيشگيري از جرم در سطح مقررات فرا تقنيني يعني در قانون اساسي پيش‌بيني و به رسميت شناخته شده و از جمله برنامه‌ها و سياست‌هاي كلان كشور قرار دارد. از اينرو در اين تحقيق به بررسي ميزان تأثير طرح‌هاي پيشگيرانه نظام جامع بر كاهش وقوع جرايم و تخلفات در استان خراسان شمالي پرداخته مي شود. اين پژوهش از ديدگاه هدف، كاربردي و بر اساس روش گردآوري داده‌هاي توصيفي؛ از نوع پيمايشي است كه تحليل داده ها از طريق ترسيم جدول، نمودار و توزيع فراواني و شاخص‌هاي پراكندگي مانند انحراف استاندارد و محاسبه ميانگين انجام شده است. در اين تحقيق جهت تجزيه و تحليل داده ها به دليل فاصله‌اي بودن متغير مستقل از آزمون t و آزمون‌ فريدمن استفاده شده است. برابر آزمون‌هاي آماري و همچنين آزمون معني‌دار بودن نتايج حاكي از آن بود كه تأثير اجراي طرح‌هاي پيشگيرانه نظام جامع بر نرخ جرايم و تخلفات در سطح استان خراسان شمالي چشمگير بوده و عموماً باعث كاهش جرايم و تخلفات در شهرستان‌هاي مختلف استان شده است و شهرستان بجنورد داراي بيشترين ميزان موفقيت طرح هاي پيشگيري از وقوع جرم و تخلفات در بازه زماني مورد بررسي بوده است.