عنوان مقاله :
اثربخشي قصه درماني بر روي مؤلفههاي خودنظم دهي تحصيلي دانش آموزان دختر مبتلا به اختلال نافرماني مقابله اي
عنوان به زبان ديگر :
The Effectiveness of Storytelling Therapy on the Components of Academic Self-Regulation in Female Students with Coping Disorder Disorder
پديد آورندگان :
يدي، فرشته دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات، تهران , كيامنش، عليرضا دانشگاه خوارزمي - گروه روانشناسي، تهران , بهرامي، هادي دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات - گروه روانشناسي، تهران
كليدواژه :
قصه درماني , خودنظمدهي تحصيلي , اختلال نافرماني مقابله اي
چكيده فارسي :
هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي قصهدرماني بر مؤلفههاي خودنظمدهي تحصيلي (راهبرد مطالعه، هدفگزيني، خودارزيابي، كمكخواهي، مسئوليتپذيري و سازماندهي) در دانشآموزان مبتلا به اختلال نافرماني مقابلهاي بود.
روش شناسي: روش پژوهش، از نوع نيمهآزمايشي با طرح پيشآزمون – پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعۀ آماري پژوهش دانشآموزان دختر مبتلا به اختلال نافرماني مقابلهاي منطقۀ 5 تهران كه در سال تحصيلي 1396-97در پايۀ هشتم مشغول به تحصيل بودند. از بين 180 دانشآموز پايۀ هشتم تعداد 30 آزمودني براي تقسيم به گروههاي آزمايش (15نفر) و كنترل(15نفر) انتخاب و جايگزين شدند. سپس از هر دو گروه پيشآزمون مربوط به خودنظمدهي تحصيلي گرفته شد. پس از انجام مداخله براي گروه آزمايش (يعني قصهدرماني به مدت 8 جلسۀ پياپي، هفتهاي يك جلسۀ 75 دقيقهاي)، هر دو گروه با استفاده از ابزار پژوهش مجدداً مورد ارزيابي قرار گرفتند. شركتكنندگان در پيشآزمون و پسآزمون، با استفاده از پرسشنامۀ خودنظمدهي سواري- عربزاده (1392) مورد ارزيابي قرار گرفتند. به گروه آزمايشي در 8 جلسه راهبردهاي قصهدرماني آموزش داده شد. در حاليكه، در اين مدت، گروه كنترل هيچ آموزشي دريافت نكرد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از تحليل كواريانس درسطح معناداري 0/05 با استفاده از نرم افزار spss21 انجام شد.
يافته ها: نتايج نشان داد كه قصهدرماني بر روي خودنظمدهي تحصيلي مؤثر و از بين مؤلفههاي خودنظمدهي تحصيلي، قصهدرماني تنها بر روي راهبرد حافظه و كمكطلبي اثر داشت(0/001>P).
نتيجه گيري: براي بهبود مهارتهاي شناختي افراد مبتلا به اختلال نافرماني مقابلهاي روشهاي قصهدرماني موثر و كارآمد مي باشد.
چكيده لاتين :
Purpose: The purpose of the present study was to investigate the effectiveness of storytelling on the
components of academic self-regulation (study strategy, goal setting, self-evaluation, seeking help,
responsibility, and organization) in students with coping disorder.
Methodology: The research method was quasi-experimental with pretest-posttest design with control
group. The statistical population of the study was female students with Coping Disorder Disorder Disorder
in Tehran Region 5 who were in the eighth grade in the academic year 1976-96. Out of 180 eighth grade
students, 30 subjects were selected and divided into experimental (n = 15) and control (n = 15) groups.
Then, both groups received pre-test for academic self-regulation. After intervention for the experimental
group (ie, storytelling for 8 consecutive sessions, 75 minutes a week), both groups were re-evaluated using
the research tool. Participants in the pre-test and post-test were evaluated using the Arab-Zadeh SelfRegulatory Questionnaire (2013). The experimental group was trained in 8 sessions of storytelling
strategies. However, during this time, the control group received no training. Data were analyzed by
covariance analysis at the significant level 0.05 using spss21 software.
Findings: The results showed that storytelling was effective on academic self-regulation and among the
components of academic self-regulation, storytelling had only an effect on memory and helper-seeking
strategy (P <0.001).
Conclusion: Effective and effective storytelling therapies are effective methods to improve cognitive skills
of people with ADHD.
عنوان نشريه :
تعالي مشاوره و روان درماني