پيش بيني جهت گيري مثبت نسبت به مدرسه بر اساس يادگيري اجتماعي- هيجاني و رابطه والد-فرزند با ميانجيگري ساختار انگيزشي

Predictive of Positive School Orientation Based on Social-Emotional Learning and Parent-Child Relationship with Motivational Structure Mediation

هدف: پژوهش حاضر با هدف پيش بيني جهت گيري مثبت نسبت به مدرسه بر اساس يادگيري اجتماعي- هيجاني، وضعيت اجتماعي اقتصادي و رابطه والد-فرزند با ميانجيگري ساختار انگيزشي انجام شد. روش: روش پژوهش در مطالعه حاضر توصيفي-همبستگي با تاكيد بر روابط علي ممكن بر پايه معادلات ساختاري انجام شد. جامعه آماري پژوهش شامل تمامي دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصيلي 1397-1396 بودند. در اين پژوهش با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي حجم نمونه معادل 481 نفر براورد شد. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه هاي جهت گيري مثبت نسبت به مدرسه احمدي (1396)، يادگيري اجتماعي-هيجاني كسل (2008)، وضعيت اجتماعي-اقتصادي تيمز (2007)، رابطه والد-فرزند فاين، مورلند و شوبل (1983) و ساختار انگيزشي كاكس و كلينگر (2002) بودند. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاري با استفاده از نرم افزار spss و Amos انجام شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه همه ضرايب مسير به جز يادگيري اجتماعي-هيجاني به ساختار انگيزش انطباقي، يادگيري اجتماعي-هيجاني به نگرش مثبت به مدرسه و ساختار انگيزش غير انطباقي به نگرش مثبت به مدرسه، در سطح 0/01 معني­ دار بودند. نتيجه گيري: يادگيري اجتماعي-هيجاني و رابطه والد-فرزند با نقش ميانجي ساختار انگيزشي تاثير چشم گيري بر جهت گيري مثبت نسبت به مدرسه در دانش آموزان دارد.

Purpose: The purpose of this study was to predict positive school orientation based on socioemotional learning, socioeconomic status and parent-child relationship with motivational structure mediation. Methodology: The research method in this study was descriptive-correlational with emphasis on possible causal relationships based on structural equations. The study population consisted of all female secondary school students in Tehran. In this study, the sample size was 481 using multistage cluster sampling. The research tools were Ahmadi School Positive Orientation Questionnaire (2017), Casel's Socio-Emotional Learning (2008) Questionnaire, TIMSS socioeconomic status (2007), Fine, Moreland and Schwalbe’s Parent-Child Relationship Scale (1963), Cox and Klinger Motivational Structure (2002). Data analysis was performed using structural equation modeling using Spss and Amos software. Results: The results of the research data obtained by modifying the structural model in three stages of modification model and fitness indices show that the structural model fits with the collected data. Thus, the first hypothesis of the research is the structural equation analysis of the developed model showing that all path coefficients except social-emotional learning to adaptive motivation structure, social-emotional learning to positive attitude to school and adaptive motivational structure to positive attitude to school, at the 0.01 level were significant and fit. Conclusion: Therefore, social-emotional learning and the parent-child relationship with the mediating role of motivational structure have a significant effect on students' positive attitudes toward school.