مقايسه نمره كتبي زبان انگليسي دانش آموزان تك زبانه و دو زبانه

COMPARISON OF ENGLISH WRITING SCORES IN BILINGUAL an‎d MONOLINGUAL STUDENTS

زمينه و هدف: امروزه به ندرت مي‌توان كشورهايي را سراغ داشت كه حداقل بخش كوچكي از جمعيت آن به دو يا چند زبان تكلم نكنند، هم اكنون حدود چهار هزار زبان گوناگون تخمين زده مي‌شود. هدف پژوهش حاضر، مقايسه يادگيري انگليسي در دانش ­آموزان دوزبانه (فارسي و تركي­‌زبان) و تك ­زبانه (فارسي زبان) پرداخته شده است. مواد و روش: پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و ماهيتاً توصيفي و از نظر روش شبه آزمايشي و از نوع علي- مقايسه‌اي مي­‌باشد. جامعه آماري اين پژوهش، دانش‌­آموزان دختر نمونه پايه هفتم منطقه 15 شهر تهران مي­‌باشد. از بين دانش‌آموزاني كه از طريق مصاحبه به زبان تركي، دو زبانه تشخيص داده شدند 30 نفر به روش نمونه­‌گيري تصادفي ساده انتخاب گرديدند. نمرات زبان انگليسي اين دانش‌­آموزان، ميانگين نمره كتبي ميان نوبت و نوبت اول آنان مي‌باشد. 30 نفر ديگر از بين دانش‌­آموزان تك­‌زبانه (فارسي­‌زبانان) نيز به همين روش (نمونه­‌گيري تصادفي ساده) انتخاب گرديد. نمره انگليسي اين دانش آموزان نيز به صورت ميانگين ميان نوبت و نوبت اول محاسبه گرديد. يافته‌ها: نتايج آزمون آماري t مستقل انجام شده بر روي ميانگين نمرات زبان انگليسي در دانش‌­آموزان ترك زبان نسبت به دانش‌­آموزان فارسي زبان توسط نرم‌افزار آماري SPSS نشان مي­‌دهد كه با وجود برابر نبودن ميانگين و انحراف معيار اين دو گروه از دانش‌­آموزان، با توجه به آماره 1/392=t اختلاف مثبت معناداري در نمرات كتبي زبان انگليسي دانش‌­آموزان ترك‌­زبان و فارسي‌­زبان وجود ندارد. لذا فرضيه تحقيق، مورد تأييد قرار نگرفت. بحث و نتيجه­‌گيري: از آنجا كه اين پژوهش روي دانش­‌آموزان مدرسه نمونه دولتي انجام گرفته است، سطح نمرات زبان انگليسي همه دانش‌­آموزان بالا مي­‌باشد و به همين دليل تفاوت معني­‌داري در نمرات كتبي زبان انگليسي دانش‌­آموزان ترك زبان و فارسي زبان وجود ندارد؛ اما اگر اين پژوهش در مدارس عادي و با سطح نمرات متفاوت انجام گيرد به نظر مي‌‌­رسد كه تفاوت معني­ داري در نمره كتبي زبان انگليسي دانش­‌آموزان ترك ­‌زبان و فارسي ­‌زبان وجود داشته باشد.

Background and Objectives: Today, it is rare to find countries where at least a small fraction of the population does not speak two or more languages, currently estimated to be around 4,000 different languages. The purpose of the present study was to compare English learning in bilingual (Persian and Turkish) and monolingual (Persian) students. Materials and Methods: The present study is a descriptive-analytic and causal-comparative study. The statistical population of this research is the seventh grade female students in district 15 of Tehran. Of the students who were bilingual through Turkish language interviews, 30 were selected using simple random sampling. The English language scores of these students are the mean written scores between their turn and their first turn. 30 other monolingual (Farsi-speaking) students were also selected using the same method (simple random sampling). The English scores of these students were also calculated as the mean between the first and the second time. Results: The results of independent t-test on the mean scores of English language in Turkish students compared to Farsi students by SPSS software indicate that despite the mean and standard deviation of these two groups of students, According to the t = 1.392 statistic, there is no significant positive difference in written English scores of Turkish and Farsi students. Therefore, the research hypothesis was not confirmed. Discussion and Conclusion: Since this study was conducted on public school students, the English language scores of all students are high and therefore there is a significant difference in written scores of Turkish and Farsi students. But if this study was conducted in regular schools with different grade levels, there would appear to be a significant difference in the written English scores of Turkish and Farsi students.