اثربخشي برنامه آموزش مبتني بر رفتار جامعه‌پسند بر شادكامي معلمان

The Efficacy of Teaching Program Based on Pro-social Behavior on Happiness in Teachers

اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي برنامه آموزشي مبتني بر رفتار جامعه‌پسند بر شادكامي معلمان انجام گرفت. طرح پژوهش نيمه آزمايشي و از نوع پيش-آزمون- پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش شامل معلمان شاغل در مدارس شهر سنندج در سال 1396 بود كه 32 نفر از آنان به صورت هدفمند انتخاب شدند و در دوگروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. گروه آزمايش در برنامه آموزشي مبتني بر رفتار جامعه‌پسند در 10 جلسه يك و نيم ساعته شركت كردند. هر دوگروه پرسشنامه ‌شادكامي آكسفورد را قبل و بعد از مداخله تكميل كردند. داده‌ها با استفاده از نرم-افزار آماري SPSS و روش تحليل كوواريانس تجزيه و تحليل شدند. نتايج پژوهش نشان داد كه ميانگين نمرات شادكامي معلمان پس از مداخله در پس‌آزمون در گروه آزمايش (4/85±37/12) نسبت به گروه كنترل (3/43±31/31) افزايش يافته است و اين افزايش از لحاظ آماري معنادار است (0/01>P). يافته ها حاكي از آن است كه برنامه آموزشي مبتني بر رفتار جامعه پسند مي تواند به عنوان مداخله مناسبي در جهت افزايش و ارتقاء شادكامي معلمان مدنظر قرار گيرد.

the aim of this study was to evaluate the efficacy of teaching program based on pro-social behavior on happiness in teachers. The research design was a quasi-experimental and a pretest-posttest with a control group. The statistical population of the study consisted of teachers working in the schools of Sanandaj in 2017, 32 people of whom were selected for specific purpose, and were randomly assigned to experimental and control. The experimental group was based on a curriculum Participated in pro-social behavior in 10 sessions. Both groups completed the Oxford Happiness Questionnaire before and after the intervention. The data were analyzed by SPSS-22 software with covariance (MANCOVA). The results showed that the mean happiness scores of teachers after intervention in post-test was increased in the experimental group (37.12 ± 4.85) compared to the control group (31.31 ± 3.43) and this increase was statistically significant (P<0/01).