رتبه بندي مناطق روستايي ايران ازنظر دستيابي به امكانات فناوري اطلاعات و ارتباطات با بهره‌گيري از روش TOPSIS

Ranking of rural areas in terms of access to ICT facilities utilizes TOPSIS method

امروزه فناوري ­هاي پيشرفته به‌عنوان يكي از شاخص­ هاي اصلي رشد، توسعه و اعتلاي كشورها محسوب مي­ شوند. بااين‌حال، وجود شكاف ديجيتالي بين مناطق شهري و روستايي يكي از نگراني ­هاي عمده در خصوص توسعه فناوري‌هاي ارتباطي است زيرا چنين شكافي مناطق روستايي را از مزاياي سياست­ هاي توسعه، بي­ بهره و يا كم‌بهره كرده و فاصله بين شهر و روستا را افزايش مي­دهد. به‌منظور دستيابي به رشد متوازن و همه ­جانبه در مناطق روستايي لازم است وضعيت روستاهاي مختلف ازنظر دستيابي به امكانات مربوط به فناوري اطلاعات و ارتباطات، ارزيابي و نقاط ضعف شناسايي و سياست‌گذاري‌هاي لازم براي بهبود و اصلاح شرايط آن‌ها انجام گيرد. رتبه ­بندي مناطق روستايي ازنظر دسترسي به امكانات فوق مي­تواند در دستيابي به اين مهم مؤثر باشد. در تحقيق حاضر، دو هدف دنبال شده است. اول، بررسي تأثير عامل فناوري اطلاعات و ارتباطات بر توسعه بخش كشاورزي و دوم، رتبه­ بندي مناطق روستايي ازنظر دستيابي به امكانات فناوري اطلاعات و ارتباطات با استفاده از تكنيك TOPSISو روش موزون جمع­ پذير سلسله مراتبي است. براي دستيابي به هدف اول، شاخص مربوط به فناوري اطلاعات و ارتباطات محاسبه‌شده، سپس تأثير آن بر تابع رشد بخش كشاورزي ارزيابي گرديده است. نتايج به‌دست‌آمده نشان مي­دهد فناوري اطلاعات و ارتباطات بر شاخص­هاي مربوط به توسعه، تأثير مثبت و معني ­دار داشته است. بر اساس رتبه­ بندي­ هاي انجام‌شده، استان­هاي تهران، خراسان رضوي و فارس به ترتيب بيشترين دسترسي را به امكانات فناوري اطلاعات و ارتباطات داشته ­اند.

These days, advanced technologies are one of the principle growth and development in countries. Nevertheless, existing digital gap between rural and urban areas is an important concern in communicational technologies developing. Because this gap stops benefit of developing policies and increases gap between rural and urban areas. To achieve equal and comprehensive growth, it is necessary to assessment availability of information and communication facilities and recognition weakness point to do necessary policies for improving. Ranking of rural regions based on access to the facilities would be suitable for this aim. This paper has two aims. First, survey effect of information and communication technology on development of agricultural sector and second, ranking rural areas based on access to information and communication technology facilities by using TOPSIS and Hierarchical Additive Weighting Method. To achieve first aim, an ICT indicator was estimated, and then surveys its effect on agricultural growth function. The results indicated that information and communication technology had significant positive effect Based on the ranking, Tehran, Khorasan-e Razavi and Fars had had the highest access to ICT facilities.