تاثير بازي درماني گروهي بر رفتارهاي تكانشي، سازگاري اجتماعي و بهزيستي رواني

The effect of group play therapy on impulsive behaviors, social adjustment and subjective well-being of preschool students

هدف مطالعه حاضر تعيين تاثير بازي درماني گروهي بر رفتارهاي تكانشي، سازگاري اجتماعي و بهزيستي رواني بود. اين پژوهش نيمه‌تجربي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه پژوهش دانش‌آموزان پيش‌دبستاني شهر مشهد در سال تحصيلي 99-1398 بودند كه از ميان آنها 40 نفر با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه مساوي جايگزين شدند. گروه آزمايش 12 جلسه 45 دقيقه‌اي بازي درماني گروهي دريافت كرد و گروه كنترل آموزشي نديد. براي جمع‌آوري داده‌ها از ابزارهاي مقياس رفتارهاي تكانشي (بارات، 1994)، خرده‌مقياس سازگاري اجتماعي (بل، 1961) و پرسشنامه بهزيستي رواني (كييز و ماگيار-مو، 2003) استفاده كه توسط مادران تكميل شد. داده‌ها با روش‌هاي آزمون تي مستقل و تحليل كوواريانس چندمتغيري در نرم‌افزار SPSS-19 تحليل شدند. يافته‌ها نشان داد كه گروه‌هاي آزمايش و كنترل در مرحله پيش‌آزمون از نظر رفتارهاي تكانشي، سازگاري اجتماعي و بهزيستي رواني تفاوت معناداري نداشتند (0/05>P)، اما در مرحله پس‌آزمون از نظر هر سه متغير تفاوت معناداري داشتند (0/05>P). به عبارت ديگر بازي درماني گروهي باعث كاهش رفتارهاي تكانشي و افزايش سازگاري اجتماعي و بهزيستي رواني دانش‌آموزان پيش‌دبستاني شد (0/001>P). بر اساس نتايج توصيه مي‌گردد كه روانشناسان باليني و درمانگران از روش بازي درماني گروهي در كنار ساير روش‌هاي درماني براي بهبود سلامت و به‌ويژه كاهش رفتارهاي تكانشي و افزايش سازگاري اجتماعي و بهزيستي رواني دانش‌آموزان پيش‌دبستاني استفاده كنند.

The aim of present study was determine the effect of group play therapy on impulsive behaviors, social adjustment and subjective well-being. This research was semi-experimental with pre-test and post-test design with a control group. The research population was preschool students of Mashhad city in 2019-20 academic years, which from them 40 people were selected by purposeful sampling method and randomly replaced into two groups. The experimental group received group play therapy for 12 sessions of 45 minutes and the control group didn’t training. To collected data used from the tools of impulsive behaviors scale (Barratt, 1994), social adjustment subscale (Bell, 1961) and subjective well-being questionnaire (Keyes & Magyar-Moe, 2003), which completed by mothers. Data were analyzed by independent t-test and multivariate analysis of covariance method in SPSS-19 software. The Findings showed that in the pre-test stage there was no significant difference between the experimental and control groups in terms of impulsive behaviors, social adjustment and subjective well-being (P>0/05), but in the post-test stage there was significant difference in terms of all three variables (P<0/05). In the other words, group play therapy led to decrease impulsive behaviors and increase social adjustment and subjective well-being of preschool students (P<0/001). Based on the results it is suggest that clinical psychologists and therapists used from group play therapy along with other therapies to improve health and especially decrease impulsive behaviors and increase social adjustment and subjective well-being of preschool students.