مقايسه اثربخشي آموزش‌ هوش سازماني و آموزش توانمندسازي كاركنان بر بهره‌وري سازماني و جامعه‌پذيري سازماني (حمايت اجتماعي) در كاركنان داراي استرس شغلي

Comparison of the effectiveness of organizational intelligence training and empowerment of employees on increasing organizational productivity and organizational socializational (support social) in employees with job stress

هدف از پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي آموزش‌ هوش سازماني و آموزش توانمندسازي كاركنان بر بهره‌وري سازماني و جامعه‌پذيري سازماني (حمايت اجتماعي) كاركنان داراي استرس شغلي بود. روش پژوهش شبه آزمايشي طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. نمونه پژوهش شامل 60 كارمند مبتلا به استرس شغلي ( 20 نفر گروه آزمايش 1 (آموزش هوش سازماني)، 20 نفر گروه آزمايش 2 آموزش توانمندسازي كاركنان و 20 نفر گروه كنترل) بود كه به صورت تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه پرسشنامه بهره‌وري هرسي و گلداسميت (1999)، پرسشنامه جامعه پذيري سازماني تائورمينا (1997) و پرسشنامه‌ استرس شغلي ‌رايس (1992) بود. براي تحليل داده‌ها از روشهاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه خطي استفاده شد. نتايج همبستگي پيرسون نشان داد بين ادراك تعاملات اجتماعي در زمينه افكار مثبت (0/35) با تفكر انتقادي رابطه مثبت و معنيدار و بين سبك شناختي يادگيري مشاهده تاملي (0/16) با تفكر انتقادي رابطه منفي و معني دار وجود داشت. ولي ادراك تعاملات اجتماعي در زمينه افكار منفي (0/08-) و سبكهاي شناختي يادگيري تجربه عيني (0/05) مفهوم سازي انتزاعي (0/07) و آزمايشگري فعال (0/06) با تفكر انتقادي رابطه معني دار نداشتند. همچنين نتايج رگرسيون نشان دادكه بين متغيرهاي پيش بين افكار منفي (به صورت معكوس) و افكار مثبت با تفكر انتقادي رابطه چندگانه وجود داشت و 16درصد از واريانس تفكر انتقادي را تبيين كردند. همچنين نتايج نشان داد كه افكار مثبت و افكار منفي به ترتيب قويترين پيش بيني كننده هاي تفكر انتقادي بودند. بنابراين مي توان نتيجه گرفت كه افزايش ادراك تعاملات اجتماعي در زمينه افكار مثبت و منفي در ارتقاي تفكر انتقادي كمك مي نمايد.

The aim of this research was to study the comparison of the effectiveness of the organizational intelligence training and empowerment of employees on increasing organizational productivity and organizational socializational (support social) in employees with job stress in Persian Gulf Star Oil Company. This design of the study was pretest, post test control group. The sample include 60 employees with job stress (20 group experimental 1 (organizational intelligence training), 20 group experimental 2 (empowerment of employees) and 20 group control) were selected randomaly sampling and the were requested to answer organizational productivity Hersi and Goldasmith (1999) scale, organizational socializational Taurmina (1997) scale and job stress Raise (1992) scale questionnaire. For analyzing the results we used covariance (MANCOVA and ANCOVA) and variance (MANOVA and ANOVA). The results of data analysis showed that as organizational intelligence training and empowerment of employees caused the increasing in organizational productivity and organizational socializational(support social) in employees with job stress experimental (1), (2) groups in comparison to the witness group and concluded that there is any significant difference between effectiveness of the organizational intelligence training and empowerment of employees on increasing organizational productivity and organizational socializational (support social) in employees with job stress and empowerment of employees was more effectiveness than organizational intelligence training on the ncrease of organizational productivity and organizational socializational(support social) in employees with job stress.