عنوان مقاله :
بررسي اثربخشي گروه درماني حمايتي با رويكرد واقعيت درماني بر كنترل هيجاني زنان مطلقه قرباني خشونت خانگي
عنوان به زبان ديگر :
Investigation the effectiveness of support group therapy by reality therapy approach on emotional control of divorced women victims of domestic violence
پديد آورندگان :
منصفي، سارا دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات - گروه روانشناسي، تهران , احدي، حسن دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات - گروه روانشناسي، تهران , حاتمي، حميدرضا دانشگاه جامع امام حسين (ع) - گروه روانشناسي، تهران
كليدواژه :
گروه درماني حمايتي , واقعيت درماني , كنترل هيجاني , زنان مطلقه , خشونت خانگي
چكيده فارسي :
اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي گروه درماني حمايتي با رويكرد واقعيت درماني بر كنترل هيجاني زنان مطلقه قرباني خشونت خانگي انجام شد. مطالعه حاضر نيمهتجربي با طرح پيشآزمون و پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه پژوهش زنان مطلقه قرباني خشونت خانگي شهر تهران در سال 1397 بودند. نمونه پژوهش 30 نفر بودند كه با روش نمونهگيري در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند. گروه آزمايش 10 جلسه 80 دقيقهاي (دو جلسه در هفته) آموزش ديد و گروه كنترل آموزشي دريافت نكرد. دادهها با پرسشنامه تجديدنظرشده كنترل هيجاني راجر و نجاريان (1989) جمعآوري و به روش تحليل كوواريانس چندمتغيري به كمك نرمافزار SPSS نسخه بيست و دو تحليل شدند. نتايج نشان داد كه گروه درماني حمايتي با رويكرد واقعيت درماني باعث بهبود معنادار بازداري هيجاني، نشخوار يا مرور ذهني و كنترل خوشخيم زنان مطلقه قرباني خشونت خانگي شد، اما تاثير معناداري بر كنترل پرخاشگري آنان نداشت (0/05>P). با توجه به نتايج براي بهبود كنترل هيجاني زنان مطلقه قرباني خشونت خانگي ميتوان از روش گروه درماني حمايتي با رويكرد واقعيت درماني استفاده كرد.
چكيده لاتين :
This research aimed to investigation the effectiveness of support group therapy by reality therapy approach on emotional control of divorced women victims of domestic violence. Present study was a semi-experimental with a pre-test and post-test design with a control group. The research population was divorced women victims of domestic violence of Tehran city in 2018 year. The research sample was 30 people that were selected by available sampling method and assigned into two experimental and control groups. The experimental group trained 10 of 80 minutes sessions (two sessions per week) and the control group received no training. Data collected with the Roger and Najjarian's revised emotional control questionnaires (1989) and analyzed by multivariate analysis of covariance method with SPSS version-22 software. The results showed that support group therapy by reality therapy approach significantly improved emotional inhibition, rumination or rehearsal and benign control of divorced women victims of domestic violence, but there was no significant effect on the their aggression control (P<0/05). Regarding to the results, for improve the emotional control of divorced women victims of domestic violence can be used from the method of support group therapy by reality therapy approach.
عنوان نشريه :
روانشناسي اجتماعي-دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهواز