هويت‌يابي در فرايند بازي‌هاي ويدئويي مطالعۀ موردي چهار بازي شاخص: دوك نوكم، دزدي بزرگ اتومبيل، طومارهاي پيران، نداي وظيفه

در اين پژوهش با استفاده از روابط نشانه‌اي و ساختاري، متن گيم‌پلي چهار بازي شاخص يعني دوك نوكم، نسخۀ پنج دزدي بزرگ اتومبيل، طومارهاي پيران: اسكايريم و بازي نداي وظيفه، تحليل شخصيت، جهان بازي و رابطۀ آنها با بازي‌باز بررسي و به اين سؤال پاسخ داده شده است كه شخصيت‌هاي اين بازي‌ها در پاسخ به كدام نياز نشانه‌شناختي شكل پيدا مي‌كنند. جنبۀ خلق هويت در بازي‌هاي ويدئويي در بسياري مواقع در واكنش به مسئلۀ هويتي رايج بين مخاطبان هدف اين بازي‌ها شكل مي‌گيرد؛ مسئله‌اي كه خود را به‌صورت نيازي اجتماعي نشان مي‌دهد. از ديدگاه نظري، رويكردها به بازي‌هاي رايانه‌اي در دو دستۀ روايت‌شناسانه و لودولوژيك رده‌بندي مي‌شوند؛ دستۀ اول بر موضع انسان‌گرا و سوژه‌محور تأكيد دارد كه ريشۀ بازي‌هاي رايانه‌اي را در ساختارهاي روايي بازنمايي‌كنندۀ معنا براي بازي‌بازان قرار مي‌دهد. در مقابل، رويكرد لودولوژيك باور دارد كه بازي‌هاي رايانه‌اي، فضاي هويتي مستقل خود را خلق مي‌كنند و بازي‌باز، درون اين متن خود را در كنار ساير مؤلفه‌هاي بازي بازتعريف مي‌كند. اين مقاله پس از بررسي و معرفي اجمالي اين دوگانۀ نظري، با كاوش در گيم‌پلي چهار بازي شاخص ذكرشده، گواه‌هايي در تقويت رويكرد لودولوژيك ارائه مي‌دهد.