تحليل نقش ميانجي‌گري قشربندي آموزش عالي در بازتوليد نابرابري‌‎هاي اجتماعي در بازار كار

با گسترش‌يافتن و عمومي‌شدن نظام آموزش عالي انتظار مي‌‌رفت شرايط اجتماعي دگرگون و فرصت برابر تحرك اجتماعي براي همگان ميسر شود. اين پژوهش با تبيين نظري و آزمون فرضيه‌هاي مختلف دربارۀ تأثير پس‌‌زمينۀ اجتماعي بر پذيرش در دانشگاه و سپس بر موقعيت شغلي افراد، درصدد بررسي نقش ميانجي‎‌گري قشربندي آموزش عالي در بازتوليد نابرابري‌‌هاي اجتماعي در بازار كار است. جامعۀ آماري همۀ شاغلان در بازار كار شهر اصفهان است كه از سال 1385 به بعد از دانشگاه فارغ‌‌التحصيل شده‌‌اند. حجم نمونه با استفاده از نرم‌افزار اس‌‌پي‌‌اس‌‌اس سمپل‌‌پاور 530 نفر برآورد شد. نتايج نشان دادند بين جايگاه فرد در نظام آموزش عالي و موقعيت شغلي او رابطه وجود دارد و سرمايۀ اقتصادي، سرمايۀ اجتماعي و سرمايۀ فرهنگي خانواده بر نوع قبولي فرد در دانشگاه تأثير مثبت دارد؛ يعني افراد داراي سرمايه‌‌هاي خانوادگي بالاتر، جايگاه بالاتري در نظام آموزش عالي داشته‌اند. همچنين نتايج نشان مي‌‌دهند اثر سرمايۀ اقتصادي بر موقعيت شغلي ازطريق ميانجي‌گري نظام آموزش عالي است؛ اما سرمايۀ فرهنگي هم به‌صورت غيرمستقيم و هم مستقيم بر موقعيت شغلي تأثير دارد. هرچند اثر سرمايۀ اجتماعي بر موقعيت شغلي معنادار نشد، در يافتن شغل بسيار تأثيرگذار بوده است؛ درواقع، پس‌‌زمينۀ اجتماعي چه به‌صورت مستقيم و چه غيرمستقيم بر موقعيت شغلي تأثير مي‌‌گذارد و نابرابري‌‌هاي اجتماعي ازطريق نظام آموزشي بازتوليد مي‌‌شوند.