بررسي پارامترهاي هيدروليكي آبخوان هاي كارستي شهرستان خرم آباد

آب‌هاي زيرزميني يكي از پراكنده‌ترين و مهم‌ترين منابع آب‌كره زمين است. جريان آب زيرزميني در سنگ‌هاي كارستي كاملاً با حركت اين سيال در پهنه‌هاي غير كارستي متفاوت مي‌باشد، اين جريان خصوصيات هيدرولوژيكي ويژه پهنه‌هاي كارستي را نشان مي‌دهد. براي توسعه كامل مخازن آب‌هاي زيرزميني بايستي آن را كاملاً ازنظر كمي و كيفي مورد ارزيابي قرارداد تا اطلاعات و تصورات ناكافي و فرضيات پيش‌ساخته از آب‌هاي زيرزميني، منجر به مصرف غلط و كاهش آن نگردد. ازآن جايي‌كه منابع آب كارست، ذخاير عظيمي از آب زيرزميني در مناطق مختلف كشور ازجمله در محدوده مورد مطالعه هستند، لازم است در مديريت نگهداري و برداشت، پوياتر و فعال‌تر عمل گردد. پژوهش حاضر باهدف بررسي پارامترهاي هيدروليكي آبخوان‌هاي كارستي شهرستان خرم‌آباد صورت گرفته است. در اين مطالعه هفت آبخوان كارستيك منطقه موردبررسي قرار گرفت. تمام سراب‌هاي موردمطالعه، آبگير و خروجي آن‌ها از سازندهاي كربناته مي‌باشد. به‌طوري‌كه آبخوان سراب‌هاي رباط، مطهري، گلستان، گرداب سنگي، چنگايي (نيلوفر)، ناوه‌كش و دوره سازندهاي كارستيك توسعه‌يافته مي‌باشد؛ و آبخوان سراب كيو علي‌رغم اين كه بيش‌ترين آبدهي را دارد در گروه سازندهاي كمتر توسعه قرارگرفته است. با مقايسه ذخيره ديناميكي و حجم تخليه سالانه، به دليل اين‌كه حجم ذخيره ديناميكي سراب‌هاي كيو، گرداب سنگي، رباط و دوره كم‌تر از حجم تخليه سالانه مي‌باشد، پيش‌بيني مي‌شود درصورتي‌كه چاه‌هايي در سازند آهكي آبخوان آن‌ها حفر و سپس از آن بهره‌برداري شود، سراب‌هاي مذكور در زمان اوج مصرف نتوانند آبدهي لازم را داشته باشند. لذا پيشنهاد مي‌گردد حتي‌الامكان از اين امر خودداري شود. با توجه به اين‌كه مدت تداوم و ذخيره ديناميكي سراب‌هاي كيو، گرداب سنگي كم است و نوع سراب‌ها نيز غير دائم مي‌باشند. پيشنهاد مي‌شود كه از اين سراب‌ها، براي طرح‌هاي توسعه درزماني كه تغذيه آبخوان قطع مي گردد، استفاده نشود.