تخمين رطوبت خاك با تلفيق روش ريزمقياس‌سازي داده‌هاي سنجنده مايكروويو و مدل SMAR (مطالعه موردي: دشت رفسنجان)

برآورد رطوبت خاك در مقياس‌هاي زماني و مكاني كليد مديريت استراتژيك منابع آب است. روش‌هاي سنجش از دور مبتني بر امواج مايكروويو با وجود فراهم كردن گسترده و مداوم رطوبت در نزديكي سطح زمين، قدرت تفكيك مكاني پاييني دارند. در اين پژوهش، ابتدا از محصولات رطوبت خاك سطحي سنجنده مايكروويو AMSR2 با وضوح 25 كيلومتر استفاده شد و اين محصولات بر اساس يك مدل رگرسيوني كه رطوبت خاك سطحي را به سه پارامتر سنجنده موديس ارتباط مي‌دهد، به ابعاد يك كيلومتر ريزمقياس شدند. در مرحله بعد تلفيق مدل ريزمقياس شده رطوبت خاك سطحي با مدل SMAR، به‌منظور پايش رطوبت خاك ناحيه ريشه در منطقه مورد مطالعه (دشت رفسنجان) انجام شد. براي بررسي عملكرد روش پيشنهادي در 10 ايستگاه از دشت رفسنجان رطوبت سطح و نيمرخ خاك اندازه‌گيري شد. مقايسه داده‌هاي معمولي و ريزمقياس شده رطوبت خاك سطحي با داده‌هاي اندازه‌گيري نشان داد كه مقادير ميانگين كل ايستگاه‌ها براي ميزان ضريب همبستگي از 0/540 به 0/739 افزايش و قدر مطلق ميانگين خطا و جذر ميانگين مربعات خطا به‌ترتيب از 0/039 به 0/018 و از 0/040 به 0/020 كاهش يافت. همچنين نتايج حاصل از اعتبار‌سنجي مقادير رطوبت خاك ناحيه ريشه نشان داد كه روش پيشنهادي توانسته با دقت بالايي رطوبت را در اين ناحيه تخمين بزند و تغييرات آن را نشان دهد.