انتخاب عملكرد چند دوره اي مبتني بر الگوي برينستون: مطالعه موردي صندوق هاي مختلط بورس اوراق بهادار تهران

يكي از چالش‌هاي مديران سرمايه‌گذاري، پاسخ به اين پرسش است كه ارزش‌افزوده كل هريك از گروه‌هاي تشكيل‌دهنده دارايي (سپرده، اوراق با درآمد ثابت و سهام) پرتفوي صندوق‌هاي سرمايه‌گذاري مختلط و سهامي بورسي، ناشي از كدام‌يك از تصميمات دوگانه انتخاب گروه‌هاي دارايي و وزن دهي به هريك از اين گروه‌ها (تخصيص دارايي) مي‌باشد. با توجه به اينكه عموماً بدون در نظر گرفتن تأثير هريك از تصميمات انتخاب اوراق بهادار و وزن دهي به آن‌ها، به‌منظور سنجش عملكرد و درنتيجه آن سنجش مهارت مديران، از ارزش‌افزوده كل استفاده مي‌شود و در پاسخ به پرسش فوق و گسترش روش‌هاي سنتي، در اين مقاله با ارائه چارچوبي، ارزش‌افزوده هريك از گروه‌هاي دارايي پرتفوي صندوق‌هاي سرمايه‌گذاري فوق، به ارزش‌افزوده ناشي از تخصيص دارايي (وزن دهي) و انتخاب اوراق بهادار تقسيم‌شده و بدين گونه مهارت مديران هريك از اين صندوق‌ها در اين دو تصميم‌گيري، موردسنجش قرارگرفته است. با توجه به تازه‌كار بودن اين‌گونه صندوق‌ها در بورس ايران و اطلاعات محدود، نتايج اين مقاله نشان مي‌دهد كه مديران اين صندوق‌ها داراي مهارت پايداري در هيچ‌يك از دو سنجه فوق نمي‌باشند. البته شايان ذكر است كه با افزايش زمان فعاليت اين صندوق‌ها و همچنين به‌كارگيري مدل‌هاي پيچيده‌تري كه در آن‌ها بازده و ريسك به‌طور هم‌زمان موردبررسي قرار مي‌گيرند، مي‌توان چارچوب پايداري براي سنجش كامل مهارت مديران ارائه نمود.