مطالعه اثر كشت طولاني مدت انگور بر روي كاني‌شناسي اجزاء خاك و شكل‌هاي مختلف پتاسيم در دو منطقه ملاير

نياز كودي به عنصر پتاسيم تحت تاثير نوع گياه و مدت زمان كاشت آن و وابسته به منبع خاكي آن است. هدف از اين تحقيق بررسياثر كشت دراز مدت بر كاني شناسي اجزاء خاك و شكل هاي مختلف پتاسيم در باغات انگور در شهرستان ملاير است. خاك رخ ها در دو منطقه با بافت سنگين و سبك حفر شدند. خصوصيات فيزيكي، شيميائي و شكل هاي مختلف پتاسيم خاك ها تعيين شد.اجزاء خاك جدا شدند و كاني شناسي جزء شن، سيلت و رس در برخي افق هاي خاك رخ ها تعيين شد.مقادير ميانگين پتاسيم محلول، تبادلي، غيرتبادلي و كل به ترتيب از 8/15 تا 1/62، 8/216 تا 8/540، 395 تا 1897 و 8322 تا 13416 ميلي گرم بركيلوگرم در خاك رخ ها متغيير بود. پتاسيم محلول و تبادلي با كربن آلي (67/0r2=) و ميزان رس (42/0 r2=)داراي ارتباط مثبت معني داري بودند. آهك و سيلت با اشكال پتاسيم داراي ارتباط منفي و در برخي موارد معني دار(62/0 r2=) بودند. نتايج كاني شناسي در جزء رس نشان داد كه منطقه با بافت درشت عمدتا حاوي ايلايت بيشتر و منطقه با بافت سنگين حاوي ورمي كولايت و سپس اسمكتايت بيشتري بود. كاني هاي مختلط ايلايتاسمكتايت،ايلايت–ورمي كولايت،و كلرايتاسمكتايت دربخش سيلت نمونه ها بيشتر مشاهده شدند و نقش اصلي كنترل شكل هاي متفاوت پتاسيم را در اين جزء داشتند. كشت دراز مدت انگور در هر دو منطقه باعث كاهش پتاسيم كل نسبت به اراضي باير كناري شده است. توصيه مي شود براي آزادسازي پتاسيم از جزء غيرتبادلي، مصرف كود پتاسه از طريق آزمون خاك برآورد گردد