بررسي تأثير ديدگاه‌هاي ترديد حرفه‌اي حسابرس بر ارزيابي ريسك تقلب،با توجه به اثر مداخله‌كنندگي مهارت ارتباطي و تضعيف اجتماعي

هدف: تحقيق حاضر تأثير ديدگاه‌هاي ترديد حرفه‌اي حسابرس بر ارزيابي ريسك تقلب را با توجه به اثر مداخله‌كنندگي مهارت ارتباطي و تضعيف اجتماعي، در ميان 445 نفر از حسابرسان شاغل در سازمان حسابرسي و مؤسسات خصوصي حسابرسي استان تهران بررسي مي‌نمايد. روش: اين پژوهش از حيث هدف كاربردي، از حيث روش توصيفي پيمايشي و مربوط به سال 1396 است. اين تحقيق به آزمون فرضيه‌ها بر حسب روابط مبتني بر الگوي پيش‌بيني مي‌پردازد و به دنبال تعيين اثر مداخله‌گري ابعاد مهارت ارتباطي و تضعيف اجتماعي بر رابطۀ ترديد حرفه‌اي حسابرس و ارزيابي ريسك تقلب، از روش آمار استنباطي است. داده‌هاي پژوهش از طريق پرسشنامه، جمع‌آوري شده و با استفاده از معادلات ساختاري به كمك نرم‌افزار آموس، مورد تحليل قرار گرفته است. يافته‌ها: نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد كه از ميان شش مشخصه ترديد حرفه‌اي، تنها دو عامل ذهن پرسشگر و وقفه در قضاوت بر ارزيابي ريسك تقلب معنا‌دار هستند. مهارت ارتباطي با سه شاخص ترديد حرفه‌اي در ارزيابي ريسك تقلب، يعني جستجوي دانش، وقفه در قضاوت و اعتماد به نفس اثر مداخله‌گري مثبت و معنا‌دار دارد. تضعيف اجتماعي بر سه شاخص ترديد حرفه‌اي در ارزيابي ريسك تقلب، يعني ذهن پرسشگر، وقفه در قضاوت و اعتماد به نفس اثر مداخله‌گري منفي و معنا‌دار دارد. نتيجه‌گيري: از آنجايي كه ويژگي‌هاي رفتاري و اخلاقي حسابرسان در به كارگيري ترديد حرفه‌اي و ارزيابي ريسك تقلب مؤثر است، توجه هر چه بيشتر به ابعاد رفتاري و اخلاقي آنها در محيط كار حسابرسي حائز اهميت است.