بررسي عوامل در‌ون‌ سازماني ناجا و تأثير آن بر اقتدار پليس

سازمان‌هاي نظامي و انتظامي براي اعمال حاكميت در جامعه نيازمند اقتدار مي باشند. يك سازمان نظامي مقتدر بدون استفاده از ابزارهاي فيزيكي قدرت، مي‌تواند مردم را مشتاق به تبعيت از قوانين و مقررات اجتماعي نمايد. هدف اصلي پژوهش حاضر، يافتن ميزان اثرپذيري اقتدار نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران از عوامل درون سازماني مي باشد. تحقيق حاضر كه بر مبناي هدف، كاربردي مي‌باشد با رويكرد آميخته و استفاده از روش توصيفيتحليلي انجام شده است و داده‌هاي مربوط به آن به صورت پيمايشي و با استفاده از پرسشنامه گردآوري شده است. جامعه آماري براي تجزيه و تحليل كمي داده‌ها از بين 60 نفر از كاركنان ناجا با جايگاه شغلي 18 مستقل به بالا به‌صورت تصادفي انتخاب شده كه از اين تعداد، 58 پرسش‌نامه جمع‌آوري شده‌اند. چارچوب نظري در اين تحقيق نشئت‌گرفته از چارچوب كلي و اصول استنتاج‌ شده از قرآن كريم، احاديث و روايات، گفتمان امامين انقلاب، سند چشم انداز و تدابير فرماندهان، رؤسا و مديران (نظرات خبرگان) در حوزه اقتدار نيروي انتظامي است. همچنين براي تعيين روايي محتوايي پرسش‌نامه از نظرات خبرگان و متخصصان انتظامي با جايگاه شغلي 19 به بالا و فرماندهان انتظامي استان‌ها و براي تعيين پايايي از آلفاي كرونباخ استفاده شده است. طبق نتايج تحقيق، مؤلفه هاي اساسي درون سازماني مؤثر بر اقتدار ناجا عبارتند از: مؤلفه عوامل ساختاري، مؤلفه عوامل فردي و مؤلفه عوامل مديريتي. همچنين از بين شاخص‌هاي موجود در اين مؤلفه‌ها، شاخص‌هاي ميزان كيفيت و تناسب آموزش، ميزان انسجام و يكپارچگي در سازمان و وجود راهبرد و ديدگاه راهبردي در سازمان از مهمترين عوامل تأثيرگذار بر اقتدار ناجا شناخته شد. شاخص‌هاي درون سازماني اين پژوهش به ترتيب اولويت انتخاب پاسخ‌دهندگان مي‌تواند به عنوان معيار مناسبي براي افزايش اقتدار نيروي انتظامي ملاك عمل قرار گيرد.