رابطه بين رشد اقتصادي، شدت انرژي و توسعه مالي در بخش‌هاي اقتصاد ايران

در اين تحقيق رابطه بين رشد اقتصادي، شدت انرژي و توسعه مالي در بخش‌هاي كشاورزي، صنعت و معدن و خدمات از اقتصاد ايران بررسي شده است. به اين منظور، از داده‌هاي سري زماني سالانه بخش‌ها در دوره 1353 تا 1395 استفاده شد. جهت تحليل روابط، روش‌هاي خودرگرسيون با وقفه توزيع شده (ARDL) و خودرگرسيون برداري ساختاري (SVAR) به كار گرفته شد. نتايج رابطه بلندمدت مدل ARDLنشان مي‌دهد كه تأثير شدت انرژي بر رشد اقتصادي بخش‌هاي صنعت و معدن و خدمات منفي و معنادار و در بخش كشاورزي مثبت و معنادار است. اثر توسعه مالي بر رشد اقتصادي بخش‌هاي كشاورزي و صنعت و معدن مثبت و معنادار است، در حالي كه علي رغم تأثير مثبت توسعه مالي بر رشد اقتصادي در بخش خدمات، ضريب اين متغير به لحاظ آماري معنادار نيست. همچنين، بر اساس نتايج تجزيه واريانس در مدل SVARرشد شدت انرژي و توسعه مالي سهم زيادي از نوسانات رشد اقتصادي بخش‌هاي مختلف اقتصاد ايران داشته‌اند. به طور مشابه، رشد اقتصادي و توسعه مالي نيز سهم قابل توجهي از نوسانات شدت انرژي بخش‌ها داشته‌اند. در نهايت، شدت انرژي بيشترين سهم را از نوسانات توسعه مالي در بخش صنعت داشته است، در حالي كه سهم رشد اقتصادي از نوسانات توسعه مالي در بخش خدمات نيز قابل توجه است.