بررسي رابطه رهبري تحولي با عملكرد شغلي معلمان دوره دوم متوسطه شهر تهران

پژوهش حاضر بر مبناي نوع، كاربردي و بر اساس روش، توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري آن همه معلمان دوره دوم متوسطه دولتي شهر تهران در سال تحصيلي 98-1397 بودند (29756 = N). حجم نمونه اين پژوهش 380 معلم بود كه با روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي از بين دبيران دبيرستان‌هاي دوره دوم متوسطه مناطق آموزشي شهر تهران انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسش‌نامه‌هاي استاندارد بأس و آوليو (2000) و عملكرد شغلي پاترسون (1999) استفاده شده است.براي اطمينان از روايي پرسش‌نامه‌ها از روش‌هاي روايي محتوا و روايي صوري استفاده شد. براي آزمون پايايي پرسش‌نامه، دو پرسش‌نامه در يك نمونه آزمايشي 30 نفره توزيع آلفا، پرسش‌نامه رهبري تحولي 0/93 و پرسش‌نامه عملكرد شغلي 0/85 برآورد شد. نتايج حاصل از تحليل داده‌ها نشان داد كه همه ابعاد رهبري تحولي رابطه مثبت و معناداري با عملكرد شغلي معلمان داشتند كه در بين آن‌ها ضريب هم‌بستگي انگيزه الهام‌بخش (0/491 =r) بيشتر از ساير مؤلفه‌ها بود.نتايج رگرسيون گام‌به‌گام نشان داد كه از بين مؤلفه‌هاي رهبري تحولي، مؤلفه انگيزه الهام‌بخش در گام اول به‌تنهايي بيش از 23 درصد از عملكرد شغلي معلمان را تبيين مي‌كند. در گام دوم،10 مؤلفه انگيزه الهام‌بخش به همراه ترغيب ذهني، بيش از 26 درصد از عملكرد شغلي معلمان را بيان مي‌دارند. در گام سوم نيز مؤلفه‌هاي انگيزه الهام‌بخش، نفوذ آرماني و ترغيب ذهني به همراه هم بيش از 27 درصد عملكرد شغلي معلمان را پيش‌بيني مي‌كنند. ضرايب بتا نشان داد، متغيرهاي انگيزه الهام‌بخش (0/38= B)، ترغيب ذهني (0/32= B) و نفوذ آرماني (0/23= B)، متغير عملكرد شغلي را پيش‌بيني مي‌كنند. بنابراين مي‌توان با استفاده از رهبري تحولي، عملكرد شغلي معلمان را بهبود بخشيد.