رابطه عوامل زمينه‌اي و عملكرد رياضي دانش‌آموزان ايراني در تيمز 2015

هدف اصلي اين پژوهش بررسي رابطه عوامل زمينه‌اي و عملكرد رياضي دانش‌آموزان ايراني در تيمز 2015 بود. در اين پژوهش، با توجه به ساختار آشيانه‌اي داده‌ها، با استفاده از روش مدل‌سازي دوسطحي، اثر 37 متغير مرتبط با عملكرد تحصيلي دانش‌آموزان پايه چهارم كشور در درس رياضي در چهار زمينه خانه/ خانواده، باورهاي دانش‌آموز، معلم/ كلاس، و مدرسه، در قالب دو سطح «دانش‌آموز» و «مدرسه» با استفاده از نسخه اصلي نرم‌افزار «اچ‌ال‌ام» بررسي شد. نتايج نشان داد، پيشرفت تحصيلي در سيستم نظام آموزشي در ايران، مانند ساير سيستم‌هاي آموزشي در كشورهاي ديگر، به عوامل زمينه‌اي مرتبط با دانش‌آموز، خانه/ خانواده، كلاس/ معلم و مدرسه وابسته است. همچنين، بر اساس مدل نهايي از 37 متغير مرتبط با عملكرد تحصيلي دانش‌آموزان در درس رياضي، تنها ده متغير شامل «جو ادراك‌شده معلم، نظم و امنيت در مدرسه، سابقه مديريت، وضعيت محروميت، محدوديت تدريس، خودپنداره رياضي، ارزش‌دهي به رياضي، حضور در مدرسه، سطح تحصيلات پدر و كمك والدين در انجام تكاليف» معنادار بودند. به‌علاوه، بيشترين تغييرات واريانس به متغيرهاي وضعيت اقتصادي اجتماعي، سطح تحصيلات والدين، حضور در مدرسه و خودپنداره رياضي مربوط است كه تعدادي از اين عوامل با سطح يك يعني دانش‌آموز و تعدادي با سطح دو يعني مدرسه مرتبط است.