نقش ذي‌نفعان آموزشي در استقرار مديريت دانش در آموزش‌وپرورش

هدف كلي پژوهش حاضر، ارائه مدل نقش ذي‌نفعان آموزشي براي استقرار مديريت دانش در آموزش‌وپرورش است. روش پژوهش، توصيفي از نوع پيمايشي و جامعه آماري آن را رؤسا، معاونان و كارشناسان ادارات و مديران مدارس آموزش‌وپرورش استان مازندران به تعداد 2653 نفر تشكيل مي‌دادند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي و بر اساس فرمول كوكران، تعداد 336 نفر به‌عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. به‌منظور گردآوري داده‌ها از پرسش‌نامه‌هاي محقق ساخته ذي‌نفعان آموزشي و استقرار مديريت دانش استفاده شد كه روايي آن‌ها به تأييد متخصصان رسيد و پايايي آن‌ها با استفاده از آزمون ضريب آلفاي كرونباخ به ترتيب 0/91 و 0/87 محاسبه شد.نتايج تحليل عاملي اكتشافي نشان داد كه: متغير نقش ذي‌نفعان آموزشي داراي سه بعد «فردي»، «سازماني» و «فرايندي» است. بعد فردي داراي هفت مؤلفه (انگيزه شخصي، آگاهي، مهارت، تجربه، تمايل، مشاركت‌جويي و آموزش‌پذيري)، بعد سازماني داراي شش مؤلفه (فرهنگ سازماني، ساختار سازماني، فناوري سازمان، منابع انساني، مديريت و رهبري، محيط سازمان)، و بعد فرايندي داراي شش مؤلفه (ايجاد فرايند دانش‌محور، فراهم‌آوردن زيرساخت‌هاي فني، فرايند خلق دانش، فرايند كسب دانش، فرايند تبديل دانش، فرايند به‌كارگيري دانش) است. همچنين بين ابعاد نقش ذي‌نفعان آموزشي، بعد فردي داراي بيشترين تأثير و بعد فرايندي داراي كمترين تأثير در استقرار مديريت دانش است.نتايج آزمون معادلات ساختاري نيز نشان داد كه بين متغير نقش ذي‌نفعان آموزشي با استقرار مديريت دانش در آموزش‌وپرورش استان مازندران رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. همچنين مدل ارائه‌شده داراي برازش مناسب است. بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت كه ذي‌نفعان آموزشي در استقرار مديريت دانش نقش دارند و مديران و مسئولان آموزش‌وپرورش مي‌توانند با مشاركت ذي‌نفعان آموزشي اعم از معلمان و مديران، والدين، رسانه‌ها و سازمان‌هاي غيردولتي با استقرار صحيح مديريت دانش در آموزش‌وپرورش موجب افزايش كارايي سازمان شوند.