سيستم‌هاي نوين ذخيره‌سازي انرژي با روش فشرده‌سازي هوا

با افزايش استفاده از سيستم‌‌‌‌‌‌‌هاي انرژي تجديدپذير و متغير بودن دسترسي به اين نوع انرژي، جهت پايداري سيستم نياز به سيستم‌‌‌‌‌‌‌هاي ذخيره‌‌‌‌‌‌‌سازي انرژي است. در اين ميان، سيستم‌‌‌‌‌‌‌هاي ذخيره‌‌‌‌‌‌‌سازي انرژي با خصوصيات و كاربردهاي مختلفي وجود دارد كه سيستم ذخيره‌‌‌‌‌‌‌سازي انرژي هواي فشرده يكي از آن‌‌‌‌‌‌‌ها است. در مقاله حاضر، جديدترين پژوهش‌‌‌‌‌‌‌ها وسيستم‌‌‌‌‌‌‌هاي نوين در زمينه ذخيره‌‌‌‌‌‌‌سازي انرژي برپايه فشرده‌‌‌‌‌‌‌سازي هوا و خصوصيات آن‌‌‌‌‌‌‌ها با طبقه‌‌‌‌‌‌‌بندي و مقايسه فرايندهاي اين سيستم‌‌‌‌‌‌‌ها، مورد بررسي قرار گرفت. وجه مشترك همه اين سيستم‌‌‌‌‌‌‌ها استفاده از هواي فشرده، يا به بيان بهتر سيال تراكم‌‌‌‌‌‌‌پذير، براي ذخيره‌‌‌‌‌‌‌سازي انرژي به‌‌‌‌‌‌‌صورت پتانسيل مكانيكي است. از نظر نحوه ذخيره شدن هوا مي‌‌‌‌‌‌‌توان اين سيستم‌‌‌‌‌‌‌ها را به سه دسته هم‌‌‌‌‌‌‌حجم، هم‌‌‌‌‌‌‌فشار و مايع‌‌‌‌‌‌‌سازي تقسيم كرد. با توجه به پيچيدگي‌‌‌‌‌‌‌هاي متعدد سيستم‌‌‌‌‌‌‌هاي مورد بررسي در مقاله حاضر، آن‌‌‌‌‌‌‌ها به دو دسته اصلي ذخيره‌‌‌‌‌‌‌سازي انرژي هواي فشرده به‌‌‌‌‌‌‌همراه ذخيره‌‌‌‌‌‌‌سازي حرارتي و سيستم‌‌‌‌‌‌‌هاي نوين و تركيبي تقسيم‌بندي شدند. رشد و توسعه سيستم‌‌‌‌‌‌‌هاي ذخيره‌سازي انرژي هواي فشرده با ذخيره‌‌‌‌‌‌‌سازي حرارتي، به‌علت بالا بودن هزينه سرمايه‌اي، دشوارتر به‌‌‌‌‌‌‌نظر مي‌‌‌‌‌‌‌رسد اما سيستم‌‌‌‌‌‌‌هاي نوين و تركيبي باوجود اين‌كه كمي فراتر از مرزهاي تكنولوژيكي موجود هستند، به‌واسطه تركيب و تجميع فناوري فشرده‌سازي هوا با فناوري‌هاي ديگر نظير سيستم‌هاي كاهنده فشار گاز شهري، تلمبه ذخيره‌اي و مايع‌سازي هوا مي‌‌‌‌‌‌‌توانند نقش به‌‌‌‌‌‌‌سزايي در چشم‌‌‌‌‌‌‌انداز ذخيره‌‌‌‌‌‌‌سازي انرژي داشته ‌‌‌‌‌‌‌باشند.