بررسي فقهي حكم ارسال پارازيت بر امواج ماهواره

پارازيت كه غالباً در خصوص اختلالات ماهواره‌اي از آن ياد مي‌شود، به عنوان يكي از روش‌هاي جلوگيري از دريافت امواجِ تلويزيون‌هاي ماهواره‌اي به كار گرفته مي‌شود. اين مقاله در بررسي فقهيِ اين موضوع، به‌ دنبال پاسخ به اين سؤالات است كه: «ادله جواز ارسال پارازيت كدامند؟ شرايط اين حكم چيست؟ در خصوص ضررهاي احتماليِ نوعِ مضرّ پارازيت، چه حكمي جريان مي‌يابد؟ نقش حاكم اسلامي چگونه است؟».اين پژوهش كه با گردآوري اطلاعات و داده‌ها از طريق منابع نوشتاري و مكتوب، سامانه‌هاي رايانه‌اي و نرم‌افزارهاي علمي با روش داده‌پردازيِ توصيفي و تحليلي صورت گرفته است، پس از بيان اقوال و بررسي ادله، به اين نتيجه رسيده كه دليلِ وجوب ارسال پارازيت براي جلوگيري از فساد، نهي از منكر است؛ آن ‌هم منوط به عدم ضرر. بنابراين، در ضررهاي احتماليِ پارازيت، با كمك دليل لاضرر، وجوبِ نهي از منكر برداشته شده و حتي طبق مبناي امام خميني، حرام خواهد بود؛ البته در مواردِ اهميت و لزوم نهي از منكر، صرفاً با اذن و تشخيص امام معصوم يا نايب او ممكن است.